به گزارش سینماخانه، نمایش “من، سیزیف” به کارگردانی واسلکا کانچوآ از کشور بلغارستان که روز گذشته در تئاتر شهر در سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر به روی صحنه رفت.

افسانه “سیزیف” یک مقاله فلسفی از آلبر کامو است. سیزیف در اساطیر یونان بخاطر فاش کردن راز خدایگان محکوم شد تا تخته سنگی را به دوش گرفته و تا قله یک کوه حمل کند، اما همین که به قله می‌رسد، سنگ به پایین می‌غلتد و سیزیف باید دوباره این کار را انجام دهد.کامو می‌گوید پیروزی وی در آگاهی است.

در بازخوانی این اجرا از اسطوره که به صورت انتزاعی شکل گرفته کمتر به افسانه و ماجرای مجازات سیزیف پرداخته می شود. این اجرا به صورت تک بازیگر و با استفاده از عروسک های کشی و استفاده از زبان بدن و همچنین با تمرکز بر روی حرکات بازیگر و دوری از کلام شکل گرفت.

در این نمایش کارگردان تلاش کرده است تا تضاد و من های گوناگون درون انسان که در پایان نمایش بخشی، از وجود او می شوند و به ستیز با او می پردازند را به نمایش بگذارد.

از جمله نقاط قوت این، نمایش می توان به بازی خوب بازیگر مرد که با تمرکز و هماهنگی کامل با حرکات بدن و عروسک با موسیقی، توانسته است لحظات زیبائی را بی آفریند ، اشاره کرد.

در پایان بازیگر من سیزیف ، این نمایش را به شهدای آتشنشانان حادثه پلاسکو تقدیم کرد.

سینماخانه / محسن رودباری