او در خصوص بازسازی و فرم جدید تماشاخانه گفت: بعد از تکمیل کارهای سالن جدید، تماشاخانه با ظرفیت جدیدی بازگشایی می‌شود. صندلی‌های سالن قبلی را برای اینکه فضا بازتر و تماشاچی راحت‌تر باشد تغییر دادیم و به ۱۰۰عدد کاهش یافت. سالنی که در حال ساختن آن هستیم تقریبا ۱۵۰ تا ۱۸۰نفر ظرفیت خواهد داشت.

این تماشاخانه که در خیابان نوفل لوشاتو واقع شده است، محبوب دانشجویان و گروه‌های جوان است. البته نکته دیگر اجاره مناسب این سالن است.

وی در ادامه گفت: ما از ابتدا، بنا را بر این گذاشتیم که کف اجاره سالن را بالا نگیریم تا کارهای دانشجویی راحت بتوانند اجرا داشته باشند . باتوجه به اینکه دانشجویان گروه‌های شناخته شده‌ای نیستند و به راحتی نمی‌توانند تماشاگر جذب کنند، به راحتی هم نمی‌توانند هزینه های خود را به سالن بپردازند. این امر باعث شد که سالن ارغنون نتواند دخل و خرج خود را تنظیم کند.
این بازیگر و کارگردان تئاتر ضمن اشاره به هزینه‌های تماشاخانه افزود: این تماشاخانه به صورت موقت تعطیل شده است تا کارهای بازسازی آن انجام شود. قرار بر این است که یک سالن دیگر اضافه کنیم که فقط مختص کارهای حرفه‌ای و یک سالن هم برای کارهای دانشجویی باشند.

او با تاکید بر عدم حمایت دولتی گفت: به تازگی یک صنف تشکیل و برخی اقدامات برای سالن‌های خصوصی انجام شده است. قرار است که از این به بعد این اتفاق بیفتد و حمایت‌هایی از سوی مرکز هنرهای نمایش صورت بگیرد. البته تا کنون نه فقط این تماشاخانه بلکه هیچ کدام از تماشاخانه‌های خصوصی حمایت دولتی نداشتند.

وی در ادامه اظهار کرد: مهدی شفیعی، مدیر کل مرکز هنرهای نمایشی فرد پرانرژی و مثبتی است که توجه زیادی نسبت به تماشاخانه‌های خصوصی دارد. با توجه به صحبت‌های او قرار است مساعدت‌هایی به عمل بیاید ولی به هر شکل کمک بشود باز شرایط برای ما سخت است. از سویی کار برای گروه‌های نمایشی دشوار است که حق هم دارند. چون رقم اجاره سالن، هزینه‌های جاری گروه و تولید با فروش بلیت تئاتر قابل پرداخت نیست. از سوی دیگر اگر ما مبلغ اجاره را پایین بگیریم یا بسپاریم به فروش بلیت، تعداد مخاطبان تئاتر آنقدر زیاد نیست که از فروش بلیت آن بتوان مخارج سالن را تامین کرد.

او به عنوان مدیر این سالن خصوصی به حضور چهره برای جذب مخاطب اعتقاد ندارد و می گوید: مخاطبان تئاتر را در تمام این سال‌ها بد عادت کرده‌اند که دنبال اسم‌های معروف باشند. در حاضر نمایش «آسایشگاه» در تماشاخانه پالیز را روی صحنه دارم، با اینکه چندین بار به من گفتند از چهره‌ها استفاده کنم و حتی تهیه کننده‌ام را بخاطر این موضوع از دست دادم و با سختی دارم هزینه‌های کارم را تامین می‌کنم، ولی ترجیح داده ام از این گروه استفاده بکنم. کار قبلی من هم ۱۵ بازیگر داشت که هیچ کدام شناخته شده نبودند.

وی تصریح کرد: به نظرم ذائقه مخاطب باید تغییر کند و تماشاگران متوجه شوند که باید تئاتر خوب تماشا کنند. حالا این تئاتر خوب می‌تواند در هر مکانی اجرا بشود و بازیگرانش می‌توانند کاملا گمنام باشند. منکر نمی‌شوم که حضور چهره‌ها در نمایش می‌تواند مخاطب را جذب کند. اما این امر درست نیست، چرا که تئاتری که اینگونه مخاطب جذب کند، ارزش خود را از دست می‌دهد. رسالت و حرف تئاتر چیز دیگری است. تئاتر خوب باید مخاطبان زیادی داشته باشد و به مخاطبان خود اندیشه بدهد. تئاتر قرار است رویکردی انتقادی و حرفی برای گفتن داشته باشد. اگر همه بیایند برای دیدن افراد معروف تئاتر ارزش خود را از دست می‌دهد چون همه تحت تاثیر آن شخصیت هستند.

او در ادامه با توجه به اجراهای دانشجویی در سالن ارغنون که یکی از تالارهای نمایش خصوصی در شهر تهران است،گفت: به سهم خودم برای معرفی دانشجویان تلاشم را می‌کنم و در این مدت سعی کردیم به گروه‌های دانشجو اجرا بدهیم، آخرین کاری هم که اجرا رفت متعلق به گروه دانشجویی بود به اسم «بازگشت به خانه» کاری از هارولد پینتر، فقط به خاطر کار خوبشان بود که اجرا دادیم و هیچ فرد شناخته شده‌ای در کارشان نبود.

تماشاخانه ار‌غنون در شهریور ماه سال ۱۳۹۴ با نمایش چشم برهم زدن به کارگردانی محمد حسین زیکساری افتتاح شد. هرچند که این تماشاخانه تمرکز خود را بر اجراهای دانشجویی گذاشته است اما نمایش متاستاز به کارگردانی علی اصغر دشتی را می‌توان یکی از نمایش‌های مهم اجرا شده در این تماشاخانه دانست.

منبع: آنا