سی و ششمین جشنواره فجر طی مراسمی در تالار وحدت به کار خود پایان داد.

جشنواره سی و ششم بدون شک از پر حاشیه ترین و بحث برانگیز ترین دوره های جشنواره تئاتر فجر بود.

از همان ابتدا با انتخاب فرهاد مهندس پور به عنوان دبیر جشنواره می شد حدس زد که با جشنواره ای پر حاشیه رو به رو هستیم. این حواشی از انتخاب پوسترهای جشنواره شروع شد. پوسترهایی که با تقلید از شکلک های مورد استفاده در دنیای مجازی سعی در نشان دادن مدرن شدن تئاتر را داشت ولی نتوانست نظر مخاطبین را جلب کند و بسیاری این پوسترها را در شأن یک جشنواره بین المللی نمی دیدند.

بعد نوبت به انتخاب سایت برای فروش اینترنت بلیط ها رسید که در کمال تعجب بر عکس دو دوره پیشین که سایت تیوال برای این امر انتخاب شده بود این بار سایت ایران کنسرت که سابقه چندانی در امر فروش بلیط تئاتر ندارد برای فروش بلیط انتخاب شد. انتخابی جنجالی که همچنان دلیل واضحی برای این انتخاب گفته نشده است. سپس انتخاب دیر داورهای جشنواره که باعث ایجاد این شبهه در اذهان عمومی شد که آیا کاندید ها از پیش تعیین شده هستند؟!

در اواسط جشنواره با توقیف نمایش “روز عقیم” به کارگردانی حسین کیانی این حواشی به اوج خود رسید. نمایشی که اجرای عموم خود را گذرانده و برای شرکت در جشنواره انتخاب شده ولی فقط یک روز مانده به اجرای این نمایش اعلام شد این نمایش نمی‌تواند در جشنواره به روی صحنه برود. تصمیمی که با اعتراض اهالی تئاتر مواجه شد و حتی سید محمد مساوات کارگردان نمایش “این یک پیپ نیست” به اعتراض به این تصمیم اعلام کرد که از بخش مسابقه این جشنواره انصراف می‌دهد.

یک شب مانده به مراسم اختتامیه با اعلام کاندیداهای بخش های مختلف باز هم این اعتراض ها بالا گرفت. انتخاب نشدن نسیم ادبی برای بازی در نمایش “آبی مایل به صورتی” و ارسطو خوش رزم برای بازی در نمایش “قند خون” خیلی ها را شوکه کرد. نبودن هیچ کاندیدای در قسمت طراحی گریم که به گفته هیأت داوران هیچ اثر قابل انتخابی در این بخش وجود نداشت در حالی که اکثر اهالی تئاتر از طراحی گریم نمایش های “الیور توئیست” و “فهرست مردگان” توسط سارا اسکندری و طراحی گریم نمایش “آبی مایل به صورتی” توسط ماریا حاجیها تعریف و تمجید کرده بودند. در قسمت بین الملل نیز انتخاب نمایش “هملت” از کشور آلمان که به گفته اکثر حاضران از ضعیف ترین نمایش های این بخش بود، همه را حیرت زده کرد.

در حین برگزاری مراسم اختتامیه نیز بی برنامگی و بی نظمی در طول مراسم به چشم می‌خورد. فراموشی در اعلام جایزه یک بخش، پخش اشتباه تصاویر کاندیداها و… از مشکلاتی بود که گویی قصد ندارد دست از سر مراسم اختتامیه جشنواره تئاتر فجر بردارد.

همچنین اجازه ندادن به منتخبین هر بخش برای صحبت کردن بعد از گرفتن جایزه از مشکلاتی است که هر ساله در جشنواره باعث اعتراض هنرمندان و منتخبین می‌شود. در اواسط این مراسم کیوان ساکت اف در اعتراض به این موضوع در سالن با فریاد گفت که این اجازه ندادن برای صحبت منتخبین به دلیل این است که مسئولان برگزاری ترس این را دارند که مبادا کسی بخواهد از حسین کیانی و نمایش توقیف شده حرفی بزند و احسان کرمی، مجری این مراسم را مجبور کرد تا در رابطه با این موضوع حرف بزند و اعتراض خود را نسبت به این موضوع اعلام کند.

با پایان این مراسم، پرونده این جشنواره پر از حاشیه و اعتراض بسته شد. جشنواره ای که با وجود نمایش های بسیار زیبا به دلیل اتفاقات حاشیه ای ذکر شده نتوانست انتظار مخاطبان را برآورده کند.

امید است تا در سالهای آینده شاهد جشنواره ای با کیفیت تر و به دور از حاشیه باشیم.

سینماخانه / فرشید حاجیان