رفتن به بالا

اخبار سینما، تئاتر و تلویزیون

تعداد اخبار امروز : 2 خبر


  • جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳
  • الجمعة ۱۹ رمضان ۱۴۴۵
  • 2024 Friday 29 March
  • پنجشنبه 12 بهمن 1396 - 08:35
  • کد خبر : 16049
  • تئاتر
  • چاپ خبر : سه نفر به مثابه ده ها، صدها و هزاران نفر از جامعه

“خشم و هیاهو” به نویسندگی و کارگردانی مهرداد رایانی مخصوص که ۱۸ سال قبل در سالن سایه تئاتر شهر با بازی علی سلیمانی، مجید آقا کریمی و مهرداد رایانی مخصوص به روی صحنه رفته بود، اینبار با ترکیب بازیگران جدید و متنی دچار تغییر شده نسبت به نسخه سال ۱۳۷۸ از ۳ دی ماه در […]

“خشم و هیاهو” به نویسندگی و کارگردانی مهرداد رایانی مخصوص که ۱۸ سال قبل در سالن سایه تئاتر شهر با بازی علی سلیمانی، مجید آقا کریمی و مهرداد رایانی مخصوص به روی صحنه رفته بود، اینبار با ترکیب بازیگران جدید و متنی دچار تغییر شده نسبت به نسخه سال ۱۳۷۸ از ۳ دی ماه در پردیس تئاتر شهرزاد به روی صحنه رفت.

وقتی بازی هانیه توسلی در جایگاه یکی از زندانیان آغاز می شود، تکرار نمود پیدا می کند، تکراری که در طول اثر قوام می یابد و تبدیل به یک سیکل معیوب می شود. سیکلی که سه شخصیت اصلی بی نام با بازی هانیه توسلی، امیر حسین رستمی و علی سرابی را به دام اعدام رهنمون می سازد. در اپیزود اول که هانیه توسلی نقش شخصیت اصلی را ایفا می کند، علی سرابی در جایگاه یک مدیر مدرسه ظاهر می شود و سعی در تربیت دبستانی ها دارد در صورتی که خودش از تربیت درستی برخوردار نیست و حال موضوع اصلی مورد اشاره در خشم و هیاهو هویدا می شود : “تربیت در جامعه ایرانی”. سه شخصیت اصلی به دلایل گوناگونی از مدرسه، خانواده و جامعه طرد می شوند تا راه زندگی را در کوچه، پس کوچه های شهر در پیش گیرند و به دلیل خامی، بی تجربگی و ابتلا به اختلال های روحی، روانی و حتی جنسی با خشمی آنی، زندگی خودشان را تباه کنند. مهرداد رایانی مخصوص موضوع تربیت را فقط مختص به یک قشر یا یک مکان خاص ندیده است. پدر، زندانبان، اولیای روشنفکر و حتی یک پسر یتیم می توانند طعمه های تربیت غلط رواج یافته در یک جامعه باشند.

در “خشم و هیاهو” دیالوگ ها رو به سمت تماشاگران ادا می شود. در فواصل گوناگون، مخاطبان مورد خطاب قرار می گیرند ولی بر خلاف نمایش “ایستاده، پیچیده، منتظره، نیامده” که از سبک اجرایی یکسانی برخوردار بود، از اثرگذاری دیالوگ ها کاسته نمی شود جدا از اینکه به دلیل میزانسن مثلثی در بازی ها و تکرارِ پیشتر اشاره شده در شاکله “خشم و هیاهو”، اکثر میزانسن ها برای مخاطبان آشنا هستند از اینرو، تماشاگران در می یابند در لحظه های خاص باید توجه خودشان را به کدامین سمت معطوف کنند.

زمانی که اسم هانیه توسلی به عنوان بازیگر “خشم و هیاهو” اعلام شد؛ برخی جبهه گرفتند که تئاتر گیشه ای! و حضور او را در بازتولید اثر مهرداد رایانی مخصوص برنتابیدند! اما هانیه توسلی از تئاتر پا به عرصه سینما گذاشته  و بعد از ده سال غیبت در تئاتر، دوباره در سال ۱۳۸۹ فعالیت های تئاتری خودش را آغاز کرده است. از اینرو، جبهه گیری ها علیه وی فاقد منطق به نظر می رسد. هانیه توسلی بازی خوبی را ارائه می دهد، تیپ های گوناگون را باورپذیر می سازد و به برخی از آنها تشخص می بخشد، عملی که به وسیله دو بازیگر دیگر حاضر بر صحنه، امیر حسین رستمی و علی سرابی نیز اتفاق می افتد و تماشاگران بازی های یکدستی را به تماشا می نشینند. سه بازیگر خشم و هیاهو با بازی هانیه توسلی، امیر حسین رستمی و علی سرابی بار بازی در نقش شاید ده ها، صدها و هزاران نفر از جامعه را به دوش می کشند و در هر لحظه متناسب با متن، بخشی از جامعه را بروز می دهند تا تلنگری باشند برای آنان که می اندیشند، شاید راه چاره ای بیابند.

طراحی صحنه سپیده نظری پور از سه آینه قرار گرفته به صورت هلالی و یک صندلی تشکیل شده است، در آینه ها در کنار بازیگران، تماشاگران ردیف های نخست به خوبی قابل مشاهده هستند و در راستای روایت رو به تماشاگر و درک حضور تماشاگر از سوی بازیگران قرار می گیرد که می توان چنین استنباط کرد، خشم و هیاهو فقط مختص به سه شخصیت اصلی نیست و آنها بازتابی از جامعه هستند که تماشاگران بخشی از آنها را تشکیل می دهند. آینه ها همچنین قاب بندی های بی نظیری را به وجود می آورند که به زیبایی بازی ها و دیالوگ ها می افزاید.

“خشم و هیاهو” یکی از نمایش های قابل اعتنا در روزگاری است که حتی نمی توان راجع به برخی نمایش ها دست به قلم برد.

“خشم و هیاهو” تا ۱۵ بهمن ماه ۱۳۹۶، ساعت ۱۹ در پردیس تئاتر شهرزاد، سالن دو با بازی هانیه توسلی، امیر حسین رستمی و علی سرابی به روی صحنه می رود.

سینماخانه / فرزاد جمشیددانایی

اخبار مرتبط

نظرات



آخین اخبار