رفتن به بالا

اخبار سینما، تئاتر و تلویزیون

تعداد اخبار امروز : 0 خبر


  • جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳
  • الجمعة ۱۹ رمضان ۱۴۴۵
  • 2024 Friday 29 March
  • پنجشنبه 19 بهمن 1396 - 06:52
  • کد خبر : 16712
  • تئاتر
  • چاپ خبر : دور از انتظار!

“نگو نیست، بگو نمی بینم” به نویسندگی و کارگردانی مهدی ربوشه دور دوم اجراهای عموم خودش را از ۱۱ بهمن ماه ۱۳۹۶ بعد از حضور در سی و ششمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر آغاز کرده است. نمایشنامه “نگو نیست، بگو نمی بینم” داستان عشق رسول، یکی از بیماران آسایشگاه روانی به دلبر را روایت […]

“نگو نیست، بگو نمی بینم” به نویسندگی و کارگردانی مهدی ربوشه دور دوم اجراهای عموم خودش را از ۱۱ بهمن ماه ۱۳۹۶ بعد از حضور در سی و ششمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر آغاز کرده است.

نمایشنامه “نگو نیست، بگو نمی بینم” داستان عشق رسول، یکی از بیماران آسایشگاه روانی به دلبر را روایت می کند؛ دلبری که دو شخصیت دیگر داستان نیز دل در گرو عشق وی دارند اما در برخی مواقع، وجود دلبر را انکار و رسول را سرزنش می کنند؛ دلیل وقوع چنین رفتار دوگانه ای هیچ گاه در طول نمایش نشان داده نمی شود. “نگو نیست، بگو نمی بینم” شخصیت چهارمی دارد که بدون اینکه انگیزه موجهی برای ارتکاب قتل داشته باشد، دست به قتل می زند و بعد از قتل همانند قاتلین سریالی با خونسردی به زندگی ادامه می دهد! شخصیت ها به درستی معرفی نمی شوند از اینرو، مخاطبان فرصت همذات پنداری با شخصیت ها را به دست نمی آورند. “نگو نیست، بگو نمی بینم” در طول نمایش، ریتم یکنواختی را دنبال می کند و هرگز به نقطه اوج قابل محسوسی از لحاظ دراماتیک و عاطفی دست نمی یابد در نتیجه، به مرور دیالوگ ها حوصله سربر می شود و تماشاگران انگیزه ابتدایی برای تماشای “نگو نیست، بگو نمی بینم” را از دست می دهند. در مجموع، مهم ترین نقطه ضعف “نگو نیست، بگو نمی بینم” نمایشنامه است.

فرنوش مرواری، بازیگر نقش دلبر در بیان مشکل دارد و نمی تواند دیالوگ ها را به خوبی ادا کند که مشاهده دقایقی که وی در صحنه حاضر است را برای تماشاگران سخت می سازد. بقیه بازیگران نیز بازی های پر افت و خیزی را از خودشان به نمایش می گذارند و انتخاب بهترین از میان آنها، اجحاف در حق دیگر بازیگران به حساب می آید.

سالن اصلی تالار مولوی برای اجرای “نگو نیست، بگو نمی بینم” خیلی بزرگ است و فضای خالی و بدون استفاده فراوانی در صحنه وجود دارد از اینرو، بهتر بود سالن به مراتب کوچک تری برای اجرا انتخاب شود. یک سوم تا نیمی از صحنه در تاریکی به سر می برد بنابراین نور طراحی شده به وسیله امیر اسدزاده، نمره خوبی نمی گیرد. طراحی لباس متناسب با فضای آسایشگاه بیماران روانی صورت گرفته و سارا جمالیان در مقام طراح لباس عملکرد موفقی داشته است. انتخاب موسیقی به وسیله بیایینا محمودی به ترسیم فضای عاطفی برخی صحنه ها کمک می کند و رخوت موجود در صحنه ها را متعادل سازد.

مهدی ربوشه که سابقه بازی برای محمد یعقوبی را در کارنامه دارد، در دومین تجربه نویسندگی و کارگردانی خودش تا به حال نتوانسته انتظارات را برآورده کند اما ماهی را هر وقت از آب بگیری، تازه است؛ او تا پایان دور دوم اجرای عموم فرصت دارد نقص های موجود را از بین ببرد و تماشاگران را راضی از در سالن بیرون بفرستد.

“نگو نیست، بگو نمی بینم” به نویسندگی و کارگردانی مهدی ربوشه و با بازی فرنوش مرواری، مرتضی افتخاری، اشکان دلاوری، پویا میرزایی و مهدی ربوشه تا ۲۰ بهمن ماه ۱۳۹۶ در سالن اصلی تالار مولوی به روی صحنه خواهد رفت.

سینماخانه / فرزاد جمشیددانایی

اخبار مرتبط

نظرات



آخین اخبار