به گزارش سینماخانه به نقل از ستاد خبری پانزدهمین جشنواره بین المللی فیلم مقاومت نشست  نقد و بررسی فیلم سینمایی ماجرای نیمروز با حضور ابراهیم امینی نویسنده فیلمنامه، سعید مستغاثی منتقد و با اجرای محمود گبرلو برگزار شد.

محمود گبرلو در ابتدای نشست گفت:  یکی از شاخصه های تعریف سینمای مقاومت  نفاق و یا خیانت است، هر چند بیان مظلومیت نشانه مقاومت است، اما  نشان دادن خیانت ها و نفاق می تواند نشانه مقاومت باشد.

سعید مستغاثی بیان داشت: مقاومت در مقابل هر چیزی است که ساحت انقلاب اسلامی را مورد تهاجم قرار دهد که  می‌تواند ارتش و یا گروه تروریستی و یا گروه سایبری و حتی سینما و فیلم  باشد به همین دلیل سینمای مقاومت به وجود می آید.

گبرلو در ادامه عنوان کرد:  ما کشوری هستیم که  از ابتدای انقلاب بحث مقابله با ظالم، دفاع از مظلومیت و حق خواهی، عدالت خواهی را در آرمان هایمان مدنظر داشتیم. من فکر میکنم از ابتدا که مبارزه شروع شد یک مقاومت درون آن بود،مقطعی به ۸ سال دفاع مقدس رسید و امروز بحث داعش را آقای حاتمی کیا در فیلم سینمایی به وقت شام مطرح می کند.

سعید مسنغاثی بیان داشت: منافقین یکی از اولین گروه های تروریستی بودند که به انقلاب اسلامی حمله کردند و پیش زمینه داعش امروز هستند که در واقع منافقین چیزی کم از داعش نداشتند.

ابراهیم امینی اظهار داشت:  آن چه پیش از این به واسطه سلیقه تئاتری که با عناوین مذهبی داشتم همیشه برایم سوال بود که چگونه یک تئاتر دینی را تعریف  می کنیم، باید گستره فیلم هایی که می تواند در جشنواره مقاومت شرکت کند بیش از این ها باشد، شاید بهتر باشد ما از طریقی پیش برویم که چه فیلم هایی در حوزه مقاومت قرار نمی گیرد

وگرنه مابقی فیلم های سینمایی ایران می تواند در حوزه مقاومت تعریف شود مگر آن که خلاف آن ثابت شود. در این سال ها مقاومت اقتصادی را داریم و هر فیلمی که به اقتصاد و معیشت مردم می پردازد می تواند در حوزه مقاومت قرار گیرد و جایش در این جشنواره خالی است.

گبرلو  در ادامه افزود: فیلمی که به نوعی مرتبط با ۸ سال دفاع مقدس باشد و آدم های که آرمان هایی داشتند و با دشمن بیگانه مبارزه می کردند در داخل کشور هم دشمن داشتند که با آن ها مجبور بودند مبارزه کنند، پس شاخه ای از مقاومت سالهای دفاع مقدس  مبارزه با نفاق می شود، اگر ماجرای نیمروز بیانگر چهره نفاق باشد آیا موفق بوده است؟

سعید مستغاثی بیان داشت:  ماجرای نیمروز به یکی از بزنگاه های مهم تاریخ ما می پردازد که خیلی زودتر از این باید سینمای ما به آن می پرداخت ، البته فیلم هایی درباره منافقین داشتیم،  اما سمبولیک بود و در فیلم شخصیت واقعی نبود، ماجرا ی نیمروز عملی کردن و پرداختن به قهرمانی ها و تهاجمی به ملت و ایستادگی ها است که مهیب ترین آن ماجرای منافقین بود، ۱۳ هزار ترور در سخت دوران این کشور بود، درباره ماجرای منافقین باید فیلم های بسیاری ساخته شود.

گبرلو عنوان داشت: این فیلم نشان داد  اگر قصه جذاب باشد فیلم دفاع مقدس می تواند پر بیننده باشد.

ابراهیم امینی گفت : برای من که شیفته سینما هستم و فیلم هایی با مضامین امنیتی و پلیسی را زیاد دیدم، قبل از هر چیزی می توانستیم فیلمی بسازیم که در فضای امنیتی  پلیسی در بستر تاریخ می تواند اتفاق بیفتد که اتمسفری دارد که مورد علاقه ما است، بنابراین بحث محتوا پیش می آید که با مهدویان می نویسیم معمولا دیر تر به آن می رسیم. ما وقتی یک درام می نویسیم اگر همه اجزا درست باشد یعنی محتوا در آن جاری می شود، نیازی نیست به این فکر کنیم چه می خواهیم بگوییم یا پیاممان چیست! به این فکر می‌کنیم این ها چه خدمتی به قصه می کنند، اگر در راستای آن درکی که از تاریخ داریم حرکت کنیم و به فرم جذابی برسیم بنابراین خیلی با مهدویان به شکل خودآگاه درباره محتوا صحبت نمی کنیم و محتوا در ناخودآگاه ما وجود دارد و در اثر جاری می شود.

سعید مستغاثی بیان داشت: شروع ماجرای نیمروز با محتوا است و تلکیف خود را با مخاطب روشن می کند.