- چهارشنبه 8 مرداد 1399 - 18:29
- کد خبر : 50923
- تئاتر
محمد میرزا حسینی نویسنده و کارگردان نمایش «آزادی از قید تعلق» در مصاحبه اختصاصی با سینماخانه به شرح این نمایش پرداخت و عنوان کرد: این نمایش وام گرفته از نمایشنامه ژاک و اربابش نوشته است که در قالبی ابزورد آن را به مخاطبان ارائه میدهیم. وی در ادامه اضافه کرد: نمایش « آزادی از قید […]
محمد میرزا حسینی نویسنده و کارگردان نمایش «آزادی از قید تعلق» در مصاحبه اختصاصی با سینماخانه به شرح این نمایش پرداخت و عنوان کرد: این نمایش وام گرفته از نمایشنامه ژاک و اربابش نوشته است که در قالبی ابزورد آن را به مخاطبان ارائه میدهیم.
وی در ادامه اضافه کرد: نمایش « آزادی از قید تعلق » داستان دردها و سختی های زندگی این ارباب و نوکر کلید ورود ما به درون مخاطبانمان است و سعی کردیم از این کلید استفاده کنیم تا بتوانیم مخاطب را به هم ذات پنداری با کاراکترهایی که در نمایش داریم برسانیم و با توجه به واکنش هایی که از تماشاگرانمان دریافت کردیم، گمان می بریم که تا حد زیادی موفق بودیم از این رو که توانستیم برای مخاطبانمان دغدغه فکری نسبت به احوالات درونیشان و زندگی روزمره شان ایجاد کنیم خوشحال هستیم که این خودش حس بی نظیری برای من و گروهم به همراه داشت به دلیل این که به هدفی که می خواستیم تا حد زیادی نزدیک شده ایم.
میرزا حسینی به مشکلات نمایش اشاره کرد و گفت: بزرگترین مشکلی که همه با آن دست و پنجه نرم میکنیم کرونا بوده و هست. جدا از آن مشکلات دیگری هم داشتیم مانند اصلاحیه متن و مشکلات متاثر از کرونا که به ناچار عوامل اجرا را تا حد ممکن کم کردیم که این اتفاق بر روی اجرای کنونی ما خیلی تاثیر گذار است اما به نظرم الان وقت غر زدن و بیان مشکلات نیست و مهمترین دغدغه ای که باید داشته باشیم این است که چگونه می توان تئاتر را زنده نگه داشت، چون همه ما می دانیم که قرار نیست از هیچ نوع نهادی و هیچ ارگانی برای تئاتر حمایتی در نظر گرفته شود، پس باید خودمان هوای خودمان را داشته باشیم که این امر حمایت بزرگان را در این عرصه می طلبد.
وی به کارنامه کاری خود پرداخت و افزود: در ابتدا کارم را با بازیگری شروع کردم و تجربه دو کار تئاتر و یک فیلم کوتاه دارم و این نمایش اولین تجربه حرفه ای کارگردانی من است در اکثر عناوین موجود در پشت صحنه تولید نمایش حضور داشتم و هدف من فارغ از کسب تجربه، این بود که بگردم و ببینم کدام قسمت از این عرصه برای من مناسب تر است و برای رسیدن به این موضوع در بخش های مختلف مثل :دستیار کارگردان، طراح، برنامه ریز و … فعالیت کردم.
میرزاحسینی از برنامه های آتی خود سخن به میان آورد و گفت: فعلا زندگی هنرمندان و زندگی کل اقشار جامعه بستگی به کرونا دارد و باید ببینیم که تا کی می خواهد ما را زیر سلطه خویش داشته باشد. اما به عقیده من نمی شود نشست و فقط اوضاع را تماشا کرد. از این رو مشغول نوشتن یک فیلمنامه کوتاه و انجام مراحل پیش تولید آن هستم و یک نمایشنامه جدید در حال نگارش دارم که موضوعش کاملاً متفاوت است.
بد نیست در اینجا از نویسنده فرانسوی “میلان کوندرا ” سخن بیاوریم و کمی با وی آشنا شویم، وی در اول آوریل ۱۹۲۹ در برنو، چکسلواکی چشم به دنیا گشود که از سال ۱۹۷۵ میلادی به فرانسه تبعید شد و در سال ۱۹۸۱ میلادی به تابعیت آن کشور درآمد. او خود را نویسندهای فرانسوی میداند و پس از نوشتن جاودانگی به زبان چکی در دهه ۱۹۹۰ میلادی کوشش و دقت میکند که واسطه مترجم را حذف کند و مستقیماً به فرانسه بنویسد. یکی از بهترین آثار کوندرا سَبُکیِ تحملناپذیر هستی است. پیش از انقلاب مخملی در چکسلواکی ۱۹۸۹، حکومت کمونیستی کتابهای وی را در چک ممنوع کرد. او کمتر با رسانهها گفتگو میکند. میلان کوندرا تاکنون چندین بار نامزد دریافت جایزه نوبل ادبیات بودهاست.
از آثار وی می توان در مجموعه داستان به مواردی همچون عشقهای خندهدار ۱۹۶۹- برگردان فروغ پوریاوری – انتشارات روشنگران و مطالعات زنان و دون ژوان – برگردان آیسل برزگر – نشر سروینه و در نگارش رمان و نمایشنامه به موارد زیر اشاره کرد:
- شوخی ۱۹۶۷- برگردان فروغ پوریاوری – انتشارات روشنگران و مطالعات زنان
- مهمانی خداحافظی ۱۹۷۲- برگردان فروغ پوریاوری – انتشارات روشنگران و مطالعات زنان
- والس خداحافظی ۱۹۷۲- برگردان دیگری از مهمانی خداحافظی است.
- زندگی جای دیگریست ۱۹۷۳ – برگردان پانتهآ مهاجر کنگرلو – نشر تنویر
- کتاب خنده و فراموشی ۱۹۷۸- برگردان فروغ پوریاوری – انتشارات روشنگران و مطالعات زنان
- سبکی تحملناپذیر هستی ۱۹۸۴- برگردان پرویز همایونپور – نشر گفتار
- جاودانگی ۱۹۹۰ – برگردان حشمتالله کامرانی – نشر تنویر
- آهستگی ۱۹۹۵ – برگردان دریا نیامی
- هویت ۱۹۹۸ – برگردان پرویز همایونپور – نشر قطره
- جهالت ۲۰۰۰ – برگردان آرش حجازی – انتشارات کاروان برگردانی با نام بیخبری نیز انجام شدهاست
- جشن بی معنایی ۲۰۱۳ – برگردان قاسم صنعوی – نشر بوتیمار (با همکاری نشر نگاه
- کلاه کلمنتیس – برگردان احمد میرعلائی – انتشارات دماوند
- وصایای تحریفشده برگردانی با نام وصیت خیانتشده نیز انجام شدهاست.
- ژاک و اربابش ۱۹۷۱ – برگردان فروغ پوریاوری – انتشارات روشنگران و مطالعات زنان
نمایشنامه ژاک و اربابش برداشت شخصی کوندرا از رمان ژاک قضا و قدری و اربابش نوشته دیدرو فیلسوف فرانسوی است که به قول کوندرا «ادای احترامم» به دنی دیدرو است. این نمایشنامه سه داستان عاشقانه دارد: داستان عاشقانه ارباب، داستان عاشقانه ژاک و داستان عاشقانه مادام دولاپومه ری که در سه پرده تنظیم شده است. ژاک و اربابش در یوگسلاوی، یونان، آلمان و سوییس روی صحنه رفت و در فرانسه مدتها روی پرده ماند و برنده جایزه شد.
عواملی که در نمایش « آزادی از قید تعلق » نقش داشتند به ترتیب: نویسنده و کارگردان:محمد میرزاحسینی، تهیهکننده: محمد جعفر مستوفی، بازیگران: کسری راحمی، مهدی رفیع، آریان مجد، طراحان:صحنه: نیکتا مستوفی شربیانی، لباس: مروارید اسدی، نور: محمد میرزاحسینی،گریم: سپیده نقدی، گرافیک: ژوان بقائیان،تیزر: حامد رجبی، گروه کارگردانی: ایمان حیدری، نیکتا مستوفی شربیانی، مروارید اسدی، روابط عمومی: ارمین گندم بخش، عکاس: ساحل ملکی و آهنگساز: مهران زاهدی
این نمایش از ۱۸ تیر لغایت ۱۰ مردادماه سال جاری در سالن شماره ۱ عمارت نوفل لوشاتو به آدرس حافظ، نوفل لوشاتو، بعد چهارراه رازی، نرسیده به خیابان ولیعصر، کوچه زیبا، پلاک ۱روی پرده می رود.
سینماخانه / عکاس و خبرنگار: پیام احمدی کاشانی
نظرات