رفتن به بالا

اخبار سینما، تئاتر و تلویزیون

تعداد اخبار امروز : 2 خبر


  • جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳
  • الجمعة ۱۹ رمضان ۱۴۴۵
  • 2024 Friday 29 March
  • چهارشنبه 15 تیر 1401 - 08:38
  • کد خبر : 100972
  • تئاتر
  • چاپ خبر : پرفورمنسی به طول صد سال

به گزارش سینماخانه؛ پرفورمنس «ژَستَن» به نویسندگی آرمان طیران و آرش ابراهیمی و طراحی و کارگردانی آرمان طیران از ۱۶ خرداد تا ۱۶ تیر ماه ۱۴۰۱ در بوتیک تئاتر ایران به روی صحنه رفت. این پرفورمنس روایت کننده اتفاقات مهم تاریخی کشور ایران در صد سال گذشته است که به صورت تعاملی با تماشاگر اجرا […]

به گزارش سینماخانه؛ پرفورمنس «ژَستَن» به نویسندگی آرمان طیران و آرش ابراهیمی و طراحی و کارگردانی آرمان طیران از ۱۶ خرداد تا ۱۶ تیر ماه ۱۴۰۱ در بوتیک تئاتر ایران به روی صحنه رفت.
این پرفورمنس روایت کننده اتفاقات مهم تاریخی کشور ایران در صد سال گذشته است که به صورت تعاملی با تماشاگر اجرا می‌شود.


آرمان طیران در رابطه با این اجرا توضیح داد: “ابتدا لازم می دانم از تمامی عزیزانی که «ژَستَن» را برای دیدن انتخاب کرده اند تشکر کنم و همچنین از شما.
ساختمان و ساختارِ اجرای پرفورمنس ژَستَن، همان قواعد و اولویت هایی را شامل می‌شود که برای مخاطبِ شریک، جهانِ دیالوگ و مناسباتِ هرمنوتیک و بینامتنیت استوار است. ساختمانِ قدیمی یک بیمارستان و زایشگاه (محل تولد و مرگ) بسترِ ارائه دراماتیک ِ تاریخ صدسال گذشته می شود و عینیت ها و شواهد تاریخی در جریان این صد سالِ گذشته تا جایی که امکان دارد در “معرض” و “مرور” قرار می‌گیرد که این خود، ایجاد پرسش و مسئله می‌کند. کِی و کجا چنین شد؛ آدم هایش چه کسانی هستند (بودند) و حالا کجا هستند و نسبت ما با آنها (گذشته تاریخی مکان و مردم) چیست. زاویه دیدهای مختلف به پاسخ های مختلف می انجامد. همین تکثرِ پاسخ ها، ایجاد گفتگو می‌کند، تفسیر و تحلیل و مقایسه را بوجود می آورد. بنابراین بُروزِ چنین تظاهراتی برای ارائه نقطه نظرهای گوناگون و گاه مخالف در جهانِ تئاتر ضروری است. ژَستَن تلاش دارد با تکیه بر “حضورِ” مخاطب، این ضرورت را به یاد آورد.
جریان ارتباطی / تعاملی این اجرا، در کنار جستجو و تجربه گری کُنشگرانِ آن (عوامل و مخاطب) سیرِ تکاملی آن را تقویت می‌کند و از طریق ارائه بخشی از مستندات تاریخی، در کنارِ ایجاد پرسشگری تحلیلی، تلاش دارد تا از مکان (لوکیشن و زیستگاه، در اینجا ساختمان قدیمی بیمارستان و زایشگاه امید) به عنوان صحنه ی ارائه p.o.v خود نسبت به تاریخ معاصر استفاده نماید.”


وی درباره ایده اولیه اجرا و مراحل ساخت آن گفت: “با نزدیک شدن به پایان سال های منتهی به قرن جدید و حس ِ نوستالژیکی که در همه ما بیش و کم هست، این ایده به ذهنم رسید که در یک فضا و اتمسفر مرتبط با تاریخ، ایده اجرایی و محتوایی ژَستَن را اجرایی کنم.
نتیجه این شد که با حُسن نیت و توجه و همدلی آقای قاسم جعفری و سرکار خانم صحت در پردیس تئاتر شهرزاد ، مکان و زیستگاه ژَستَن (بوتیک تئاتر ایران، ساختمان قدیمی بیمارستان و زایشگاه امید) در اختیار من قرار گرفت.
مراحل پیش تولید و تمرینات با حضور عوامل و بازیگران که اکثراً دانشجویانم در رشته نمایش هستند؛ انجام پذیرفت و پس از دو نوبت بازبینی توسط کارشناسان شورای نظارت و ارزشیابی اداره کل هنرهای نمایشی، در نهایت از روز ۱۶ خرداد ماه ۱۴۰۱ مجوز های لازم را دریافت کرد و به اجرا درآمد.”
طیران از تجربیاتی که این نوع اجرای پرفورمنس برای او داشت چنین گفت: “اجرای پرفورمنس، تئاترِ محیطی و تعاملی؛ اساساً خارج از چارچوب های تئاتر مرسوم است و این خود، عاملی است برای غیر قابل پیش بینی بودن و وجود جذابیت بیشتر.
اینکه هر مخاطب در برخورد با اثر و پدیده موجود، بازخوردی متفاوت نسبت به دیگر مخاطبان از خود نشان می‌دهد و نمی‌دانیم چطور و چگونه با اجرا روبرو می شود و… از این رو هر نوبت اجرا، برای خودش مستقل و غیرقابل پیش بینی است چرا که عاملِ “مخاطب” ناشناخته است. از طرفی خودِ مکان نیز طی روزهایی که در اختیار اجرا بود دستخوش تغییرات بازسازی و مرمت قرار گرفت و این خود باعث می‌شد هر چند روز یکبار بخشی یا کلیتی از اجرا تغییر کند. چرا که دیگر آن نقطه خاص نمی‌توانست میزبان اجرا و مخاطب باشد و یا به گونه ای تغییر داده شده بود که امکان جدیدی در اختیار گروه برای نمایش ایده ها قرار می‌داد.
در مجموع چه بد و چه خوب، کیفیت مورد نظر در این گونه از اجراها دستخوش عوامل بسیاری است که خارج از کنترل عوامل و تیم اجرایی است.


کارگردان پرفورمنس ژَستَن در آخر اضافه نمود: “در پایان از استقبال مخاطبین و نقدها و اضهارنظرهایی که درخصوص این اجرا انجام پذیرفته سپاسدار هستم و امیدوارم این فضا همچنان بدون تغییرات عمده و ماهیتی در اختیار ایده های متفاوت دیگر هنرمندان حوزه اجرا قرار گیرد تا انواع مختلف سویه ها و نظرات در این حوزه بتواند به اجرا درآید و مخاطب بتواند از این راه مدل ها و گونه های دیگری غیر از تئاترمرسوم را نیز تجربه نماید.
از شما نیز مجدد ممنونم که این امکان گپ و گفت را در اختیار من قرار دادید.”
در پرفورمنس ژَستَن علیرضا مجیدی، مهرداد امیری، هلیا حکیمی، محمد ابراهیم خلیلیان، هلیا کوشکی، رضا بیرانوند، مهشید فلک دین، نگار میرزایی، امیرحسین صارمیان، مهسا فرهادی، فاطمه پولادخای، نازنین ایرانی شاد، کیمیا مظفری، الهه نورانی، سحر صفریان، هدیه بختیاری، سید محمد پارسا رضوی، دنیز میرزایی، امیرحسین قربانی و بامداد تکمیلیان به عنوان همیاران اجرا حضور داشتند.
دیگر عوامل این پرفورمنس عبارتند از: مشاور کارگردان: ندا صالح نژاد، دستیاران و مدیران اجرا: علیرضا مجیدی، مهرداد امیری، فاطمه مولودی، عرفان افشار ناصری و سهیلا پرهیزگار، طراح پوستر و بروشور: مهرداد محتشمی و کیمیا مظفری، ساخت تیزر: علم الهدی عارف و سحر صفریان، نقاش: الهه نورانی، مشاور رسانه ای: محمد دانشور، عکاسان: امید خاکپور، حسن عباسی و دینا میرزائی
پروفورمنس «ژَستَن» از ۱۶ خرداد تا ۱۶ تیر، ساعت ۱۸:۳۰، در بوتیک تئاتر ایران به روی صحنه رفت.

سینماخانه / خبرنگار: فرشید حاجیان
عکس ها از: گلنوش پرویزی، سام بهشتی، مهراد محتشمی، امید خاکپور

اخبار مرتبط

نظرات



آخین اخبار