«کت چرمی» یکی از پر سر و صداترین فیلم های جشنواره امسال است که با توجه به ترکیب بازیگران و اطلاعات محدودی که از فیلم منتشر شده بود؛ توجه اهالی رسانه را به خود جلب کرد. استقبال اهالی رسانه برای تماشای این اثر در پردیس ملت، خود موید این موضوع است. بعد از تماشای این فیلم که محمدحسین مهدویان را هم به عنوان مشاور کارگردان در کنار خود دارد؛ تنها می توان گفت: باز هم تکرار…

«کت چرمی» به سراغ یکی دیگر از سوژه های تکراری سینمای ایران رفته است. قصاص، تجاوز، زنان بدسرپرست و پدر داغ دار از سوژه های پرتکرار سینما است که پیرنگ اصلی فیلم را تشکیل داده اند. تماشگر از فیلم انتظار تعلیقی را دارد که اتفاق نمی افتد و کارگردان سعی در جبران این خلأ با ندادن اطلاعات دارد که خود باعث سردرگمی و خستگی مخاطب می شود. بازی جواد عزتی تکرار مکرر فیلم های قبلی خود است. گواینکه هیچ تلاشی برای خلق شخصیت جدیدی نشده است. صابر ابر نیز به همین صورت است و حتی در نقش خود باورپذیر هم ظهور پیدا نمی کند. «کت چرمی» فیلمی است خسته کننده که بسیاری از مخاطبان پس از خروج از سالن به دنبال پیدا کردن چفت و بست فیلم می گردند و بعضاً به نتیجه ای نمی رسند. در انتها می توان گفت حسین میرزامحمدی به عنوان یکی از فیلم اولی های جشنواره امسال نکته جدیدی به سینمای ایران اضافه نکرده است.

سینماخانه / ا.ش شهابی

در همین زمینه بخوانید:

(۲۱) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «کت چرمی»

(۲۰) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «بعد از رفتن»

(۱۹) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «کت چرمی»

(۱۸) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «هوک»

(۱۷) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «چرا گریه نمی کنی؟»

(۱۶) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «پرونده باز است»

(۱۵) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «سرهنگ ثریا»

(۱۴) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «عطرآلود»

(۱۳) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «سرهنگ ثریا»

(۱۲) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «سرهنگ ثریا»