- چهارشنبه 2 آبان 1403 - 13:32
- کد خبر : 156572
- سینمای ایران
بهنام بهزادی در نشست تخصصی “واقعیت و فراواقعیت” چهل و یکمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران مطرح کرد: برخی از هنرمندان معتقدند زندگی را نباید به شکل واقعی در فیلمها نشان داد بلکه باید آن را نقد کرد آنچه ما به عنوان رئالیسم در هنر به آن میپردازیم اتفاقی در مواجهه با رمانتیسم است. به […]
بهنام بهزادی در نشست تخصصی “واقعیت و فراواقعیت” چهل و یکمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران مطرح کرد: برخی از هنرمندان معتقدند زندگی را نباید به شکل واقعی در فیلمها نشان داد بلکه باید آن را نقد کرد آنچه ما به عنوان رئالیسم در هنر به آن میپردازیم اتفاقی در مواجهه با رمانتیسم است.
به گزارش سینماخانه و به نقل از ستاد جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران، نشست تخصصی «واقعیت و فراواقعیت» با حضور بهنام بهزادی نویسنده و کارگردان سینما در چهل و یکمین جشنواره فیلم کوتاه تهران ظهر روز سه شنبه ۱ آبان ماه در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.
بهنام بهزادی در ابتدای این جلسه گفت: وقتی ما از واقعیت صحبت میکنیم، آیا آن را به مثابه رئالیسم یا ناتورالیسم یا یک مفهوم کلی تر به معنای امر واقع در نظر میگیریم؟ بزرگترین چالش ما در این تعاریف، چندگانه بودن تعاریف آنهاست. وقتی میخواهیم درباره هنر صحبت کنیم، اگر نتوانیم آن را تعریف کنیم، میتوانیم سیر تاریخی آن را مرور کنیم.
وی افزود: در قرن شانزدهم نویسنده مشهوری درباره شکسپیر میگوید نوشته او بیش از هر نویسندهای آینه راستگویی درباره زندگی است. در چند قرن اخیر و با آمدن رمان بسیاری میپرسیدند ما باید امر واقع را بازنمایی کنیم یا باید شکلی از روایت را ارایه بدهیم؟ این نخستین تکانههایی است که به این تعابیر وارد میشود. برخی از هنرمندان معتقدند زندگی را نباید به شکل واقعی در فیلمها نشان داد بلکه باید آن را نقد کرد آنچه ما به عنوان رئالیسم در هنر به آن میپردازیم اتفاقی در مواجهه با رمانتیسم است.
بهزادی با انتقاد از یک روند متداول گفت: سیستم پروپاگاندایی همه را به سمت «مفاهیم» و سیستم جشنواره همه را به سمت «موضوع» میبرد گاهی فیلمهایی ساخته میشد که نامش را سینمای فاخر میگذاشتند که حالا هیچ چیز از آنها باقی نمانده است.
این کارگردان با انتقاد از هر دو نوع آثار تلخ و سوپرایدئولوژیک اظهار کرد: یک بار فیلم دوستی را دیدم که نشان داده بود تهران تماما چیزی شبیه به جهنم است و این را تعمیم داده بود، به او گفتم دست بردار، تهران این چنین نیست. همچنان که فیلمهای سوپر ایدئولوژیک موفق نمیشوند فیلمهای این چنینی هم توفیقی پیدا نمیکنند گرچه جوایزی هم بگیرند. اما جفت اینها فکر میکنند واقعیت موجود را نشان میدهند اصلا فرض بر اینکه واقعیت موجود را نشان بدهند، آیا کار هنری میکنند؟ ما در جامعه هستیم چه فیلمی بهتر از زندگی ما میتواند جامعه را به ما نشان بدهد؟
گفتنی است مشروح این نشست تخصصی در آینده توسط انجمن سینمای جوانان ایران منتشر میشود.
چهل و یکمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران به دبیری مهدی آذرپندار تا ۲ آبان در پردیس سینمایی ملت در حال برگزاری است.
نظرات