«غریزه» عاشقانه ای است که دلدادگی دو نوجوان را در سال های دور روایت می کند. با حال و هوایی برآمده از نوستالژی سینما که یادآور خاطره فیلم های بزرگی نظیر سینما پارادیزو است. غریزه فیلم شخصیت محور است و براساس دیالوگ بنا نهاده شده اما کارگردان کوشیده تا از عناصر بصری نیز غفلت نکند و شاید به همین علت است که با روایت داستان در بستر سال های دور و یا قراردادن لوکیشن در جغرافیایی باز می خواسته ظرفیت های بیشتری برای کار روی این عناصر را برای خود ایجاد کند. یکی از برجسته ترین وجوه غریزه دیالوگ نویسی آن است که یاد آور فیلم های مسعود کیمیایی است که به نظر می رسد فیلمساز به نوعی قصد ادای دین به او را نیز داشته است. موسیقی این فیلم سهم بسزایی در ایجاد حس و حال مورد نظر فیلمساز دارد و به خوبی بار عاطفی و احساسی آن را بر دوش می کشد. فیلمی که با به روی پرده آمدن در اکران عمومی می تواند بار دیگر شور مشتاقان و عاشقان سینما را زنده کند.
سینماخانه / حمید عبدالحسینی