هانیه توسلی آرام برگشت. بدون جنجال، بدون تیترهای داغ. اما حالا حضوری دو جانبه در سینما و نمایش خانگی را تجربه می‌کند. بعد از سه سال دوری، حالا هم روی پرده سینماست با «بی‌سروصدا»ی مجیدرضا مصطفوی و هم در قاب نمایش خانگی با «کنکل» رامتین لوافی. مثل همیشه، متفاوت، مثل همیشه کمی دورتر از هیاهو، اما درست وسط صحنه.

در «بی‌سروصدا» با گریمی متفاوت و نگاهی خاموش، نقش زنی را بازی می‌کند که دیگر چیزی از زندگی‌اش نمی‌خواهد جز غر زدن. همسر پیمان معادی است، اما بیشتر یک غریبه در خانه؛ زنی که زندگی‌اش را بلد است در سکوت فریاد بزند. باز هم نقشی که به او می‌آمد. توسلی بلد است در کم‌حرفی، پرمعنا باشد.

اما اتفاق بزرگ‌تر در «کنکل» افتاد. جایی که سارا صابری شد؛ زنی که نقشه سرقت می‌کشد. این نقش، برشی از توسلی بود که کمتر دیده بودیم: جسور، بی‌پرده، با نیم‌نگاهی خلاف جریان. کنار مهدی پاکدل، صابر ابر و پیمان شریفی، شاید حالا وقتش رسیده که به‌جای دختر آرام «شب‌های روشن»، زن پیچیده و چندلایه‌ی «کنکل» را به‌خاطر بسپاریم.

توسلی از آن بازیگرهایی است که راه خودش را رفت. از «شام آخر» تا «دهلیز»، از «کافه ستاره» تا «جهان با من برقص» سروش صحت، همیشه میان انتخاب‌های سخت مانده؛ نقش‌هایی که زن بودن در آن‌ها یک مفهوم جدی است، نه فقط یک ویژگی جانبی. برای همین است که حتی اگر کمتر دیده می‌شود، هیچ‌وقت فراموش نمی‌شود.

در دو سه سال گذشته شایعه ممنوع‌الکاری، غیبت سه‌ساله، سکوت در فضای مجازی… همه و همه به او هاله‌ای دادند که حالا با قدرت از آن بیرون آمده. این روزها دوباره دیده می‌شود، اما نه به خاطر جنجال، بلکه به خاطر انتخاب‌هایش.

و حالا همه چشم‌به‌راهند ببینند آیا او هم در «کنکل» برگ برنده خواهد شد؟ یا مثل همیشه، فقط نقش متفاوتی بازی کرده است.

منبع: سوره سینما