رفتن به بالا

اخبار سینما، تئاتر و تلویزیون

تعداد اخبار امروز : 0 خبر


  • سه شنبه ۲۷ آبان ۱۴۰۴
  • الثلاثاء ۲۷ جماد أول ۱۴۴۷
  • 2025 Tuesday 18 November

سینمای جهان | سینما خانه | پایگاه خبری سینما، تئاتر و تلویزیون - Part 308

فیلمی به نام «بازیکن شماره یک آماده»

اسپیلبرگ فیلم بعدی را در بیرمنگام می‌سازد/ اتفاقاتی در سال ۲۰۴۵

استیون اسپیلبرگ فیلم بعدی‌اش با عنوان «بازیکن شماره یک آماده» را در بیرمنگام فیلمبرداری می‌کند. به نقل از آسوشیتدپرس، این فیلم که اقتباسی علمی-تخیلی است در بیرمنگام ساخته می شود و اسپیلبرگ یک هفته در این شهر خواهد بود. بنا بر گزارش‌ها این فیلمساز مشهور برنده اسکار در حال رفتن به بیرمنگام است تا این […]


حمله رابرت دنیرو به دونالد ترامپ/ او کاملا دیوانه است

رابرت دنیرو بازیگر آمریکایی دونالد ترامپ نامزد جمهوریخواهان برای ریاست جمهوری آمریکا را کاملا دیوانه خواند. به نقل از تلگراف، رابرت دنیرو دونالد ترامپ را کاملا دیوانه خواند و او را باشخصیت اصلی «راننده تاکسی» مقایسه کرد و گفت او چیزی از تراویس بیکل کم ندارد. این شخصیت که معلولیت ذهنی دارد در فیلم مشهور […]


اجرای گلدن گلوب ۲۰۱۷ به جیمی فالون رسید

جیمی فالون کمدین مشهور آمریکایی به میزبانی هفتادو چهارمین دوره مراسم گلدن گلوب انتخاب شد. به نقل از اسکرین دیلی، کمدین شبکه ان‌بی سی در برنامه «تونایت شو» مجری مراسم سالانه انجمن مطبوعات خارجی هالیوود شد که ۸ ژانویه ۲۰۱۷ برگزار می‌شود. رابرت گرینبلت رییس ان‌بی‌سی دیشب با اعلام این خبر در انجمن منتقدان تلویزیونی […]


یک خواننده به جمع بازیگران فیلم جدید وودی آلن پیوست

به نقل از اسکرین دیلی، جاستین تیمبرلیک، جونو تمپل و جیمز بلوشی به فیلم جدید وودی آلن ملحق شدند. این سه اعلام کردند در فیلم بعدی آلن که پاییز در نیویورک فیلمبرداری می‌شود، جلوی دوربین می‌روند. کیت وینسلت پیش از این به عنوان بازیگر این فیلم فعلا بی‌نام معرفی شده بود. لتی آرونسون همکاری همیشگی […]


مل گیبسون با مسیح باز می‌گردد

در حالی که فیلمنامه‌نویس فیلم «شجاع‌دل» در حال نوشتن فیلمنامه دنباله فیلم جنجالی «مصایب مسیح» است، مل گیبسون اعلام کرده آمده است تا این فیلم را بسازد. به نقل از ورگ، مل گیبسون امیدوار است بر مبنای فیلمنامه‌ای به قلم رندال والاس بار دیگر پشت دوربین قرار بگیرد تا ادامه بزرگ‌ترین فیلم دوران کاری‌اش یعنی […]


چهره‌ها با محمدعلی کلی وداع کردند/ از ویل اسمیت تا آرنولد

در مراسم وداع با محمدعلی کلی بوکسور اسطوره‌ای، جمعی از بازیگران و چهره‌‌های مشهور سینمایی و هنری و نیز ورزشکاران و سیاستمداران حضور داشتند. به نقل از آسوشیتدپرس، در این مراسم که دیروز غروب به وقت ایران شروع شد و پس از مراسم تدفین این چهره محبوب جهان به صورت خصوصی، با برنامه‌ای بزرگ با […]


افتتاح «کن» با وودی آلن/ رقابت هنری بی‌معناست

وودی آلن که جدیدترین فیلمش با عنوان «کافه سوسایتی» دیشب افتتاح کننده شصت و نهمین جشنواره فیلم کن بود، مفهوم رقابت هنری را بی‌معنا خواند. به نقل از گاردین، وودی آلن کارگردان نامدار که در روز افتتاحیه جشنواره فیلم کن سخن می‌گفت، با چهل و هفتمین فیلمش در بخشی حضور دارد که ارتباطی با نخل […]


با نمایش «دست‌های سنگی»

رابرت دنیرو در جشنواره کن تجلیل می‌شود

یلم «دست‌های سنگی» رابرت دنیرو برای نخسیتن بار در جشنواره کن به نمایش درمی‌آ‌ید و به همین بهانه از این بازیگر تجلیل هم می‌شود. به نقل از اسکرین دیلی، جشنواره فیلم کن ۲۰۱۶  «دست‌های سنگی» ساخته جاناتان یاکوبوویچ را که یک درام روزشی در رشته بوکس است در بخش نمایش‌های رسمی به نمایش درمی‌آورد. به […]


اکران فیلم «انگری بردز» هم‌زمان با کل دنیا در ترکیه

فیلم انیمیشن «انگری بردز» روز ۱۳ می همراه با کل جهان در ترکیه نیز با دوبله ترکی و به شکل سه بعدی اکران خواهد شد. این فیلم تماشاچیان را به جزیره ای که در آن همه پرنده ها بسیار شاد هستند، خواهد برد. در این جزیره بهشتی، «red» ، «chack» و «Bomba» به عنوان کاراکترهایی […]


اعلام نام پدرو آلمادوار، جکی چان و آمیتاب باچان در رسوایی پاناما

سه شخصیت از میان چهره‌های مهم دنیای سینما در فهرستی جای دارند که حکایت از استفاده از حساب‌های بانکی پنهان در خارج از کشورشان دارد. به نقل از یو‌اس‌ای تودی، حداقل از سه شخصیت شناخته‌شده صنعت سرگرمی از جمله پدرو آلمادوار کارگردان اسپانیایی برنده جایزه اسکار و جکی چان ستاره هنرهای رزمی در «اسناد پاناما» […]


logo-samandehi

تبلیغات

یادداشت ویژه

نقد و تحلیل نمایش «تا هیچ چیز عوض نشود»

بازآفرینی، نه اقتباس؛ وقتی تئاتر از سینما عبور می‌کند به گزارش سینماخانه؛ نمایش «تا هیچ چیز عوض نشود» به نویسندگی و کارگردانی نیما آقاخانی، از نمونه‌های قابل‌توجه در روند تلفیق میان تئاتر آکادمیک و تئاتر تجربی است؛ اثری که ضمن حفظ پیوند با منبع اقتباس خود فیلم «کشتن گوزن مقدس» ساخته‌ یورگوس لانتیموس ــ توانسته است به بیانی مستقل، بومی و شخصی دست یابد. آقاخانی، که خود نقش مارتین را ایفا می‌کند، با اتکا به زبان بدن، فرم و میزانسن، جهانی می‌آفریند که در آن روایت به تدریج از منطق گفتار فاصله می‌گیرد و به قلمرو بیان فیزیکی وارد می‌شود. نمایش از همان آغاز، با حرکات یوگا و تمرکز بر بدن به‌عنوان ابزاری شناختی، مخاطب را به فضایی می‌کشاند که در آن مرز میان جسم و ذهن، واقعیت و رویا، به‌تدریج فرو می‌پاشد. این انتخاب، نه صرفاً یک حرکت زیبایی‌شناختی، بلکه بیانیه‌ای درباره‌ ماهیت جهان اثر است؛ جهانی که در آن، گفت‌وگوها کاهش می‌یابند و حرکت، فریاد و ریتم جایگزین زبان گفتاری می‌شود. بدین‌سان، فرم به‌عنوان زبان دوم اثر عمل می‌کند و به ابزاری برای بازنمایی تروما و خشونت بدل می‌گردد. طراحی صحنه‌ مینیمال نمایش شامل شاخه‌گل، کتاب، میز، صندلی، نیمکت و ویدئوپروژکتوری که تصاویری از خانه و کهکشان را بازتاب می‌دهد ــ در خدمت فضاسازی مفهومی اثر است. این عناصر به‌منزله‌ی نشانه‌هایی از خلأ، میل و نظارت عمل می‌کنند. علاقه‌ی استیو به نجوم و تلسکوپ، که به وسواس دید زدن بدل می‌شود، استعاره‌ای از میل به سلطه و کنترل پدرانه است؛ در مقابل، باب (پسر) با پیراهنی منقوش به اسکلت، تصویر مرگ و فروپاشی را تداعی می‌کند، و آنا مورفی (مادر) با سکوت سرد و انفعال خویش، بازتابی از زیست زنانه در ساختاری مردسالار است. ارجاعات اسطوره‌ای به روایت تروا، قربانی‌کردن و تقدیر، لایه‌ای فلسفی و تراژیک به اثر می‌افزاید. نمایش از این رهگذر، خشونت را نه حادثه‌ای فردی بلکه چرخه‌ای تکرارشونده در تاریخ انسان معرفی می‌کند؛ قربانیانی که همچون قهرمانان تراژدی یونان، در دام تقدیر گرفتارند و گریز از آن ممکن نیست. کارگردان در بخش‌هایی از اثر، از زبان اصلی فیلم و ویدئوهای تصویری بهره می‌گیرد تا پیوند میان جهان سینما و تئاتر را حفظ کرده و نوعی فاصله‌گذاری آگاهانه ایجاد کند. این دوزبانگی، مخاطب را از توهم واقعیت خارج و او را به سطح بازآفرینی هنری بازمی‌گرداند. چنین رویکردی، یادآور نظریه‌ی «فاصله‌گذاری برشتی» است که در آن تماشاگر به تماشاگرِ فعال و اندیشمند تبدیل می‌شود. طراحی صحنه و میزانسن‌ها در برخی لحظات، یادآور زیبایی‌شناسی مینیمالیستی لارس فون‌تریه، به‌ویژه در فیلم «داگویل» است؛ به‌ویژه در استفاده از فضاهای خالی، نشانه‌گذاری‌های صحنه و تأکید بر حضور فیزیکی بازیگران. جزئیاتی نظیر تکرار کنش روزمره‌ی پاک‌کردن عینک با پاچه‌ی شلوار، در ساختار نمایشی اثر به نمادی از تکرار، وسواس و روزمرگیِ بی‌جان بدل می‌شود. در لایه‌ای دیگر، نمایش به کاوش در مفهوم «تروما» می‌پردازد؛ تروماهای خانوادگی، روانی و جمعی که از سطح ذهن به بدن منتقل می‌شوند. جملاتی نظیر «پیکر تو محراب من است» یا صحنه‌هایی که به رشد بدن و جنسیت اشاره ...