رفتن به بالا

اخبار سینما، تئاتر و تلویزیون

تعداد اخبار امروز : 2 خبر


  • جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳
  • الجمعة ۱۹ رمضان ۱۴۴۵
  • 2024 Friday 29 March
  • جمعه 27 بهمن 1396 - 10:13
  • کد خبر : 17117
  • تئاتر
  • چاپ خبر : تفاوت های انسانی با بهره گیری از شخصیت های حیوانی!
"تجربه های تماشا در کنار کودکان"

تفاوت های انسانی با بهره گیری از شخصیت های حیوانی!

همانطور که پیشتر اشاره شد، رسانه ها هیچ گاه روی خوشی به نمایش های کودک نشان نمی دهند و فقط به درج خبر اجراهای کودک اکتفا می کنند اما از نخستین روز ایجاد بخش “تجربه های تماشا در کنار کودکان”، هدف سینماخانه شنا بر خلاف جریان آب بوده است. نمایش “دِرای بُن” نوشته نیل دوفیلد […]

همانطور که پیشتر اشاره شد، رسانه ها هیچ گاه روی خوشی به نمایش های کودک نشان نمی دهند و فقط به درج خبر اجراهای کودک اکتفا می کنند اما از نخستین روز ایجاد بخش “تجربه های تماشا در کنار کودکان”، هدف سینماخانه شنا بر خلاف جریان آب بوده است.

نمایش “دِرای بُن” نوشته نیل دوفیلد با ترجمه حسین فدایی حسین و به کارگردانی ژاکلین آواره، بعد از “چتر سفید” نوشته مهدی نیک روش و به کارگردانی حمید گلی و “موشکا” نوشته نیلوفر زارع و به کارگردانی مجید علم بیگی،سومین نمایش کودکی است که در سینماخانه بررسی خواهد شد.

“دِرای بُن” داستان جنگل سر سبز و قشنگی است که حیوانات زیادی در آن زندگی می کنند. در این جنگل ببر مغروری خود را سلطان جنگل می داند و به همین دلیل، قانونی وضع کرده که طبق این قانون ورود هرگونه الاغ، خرگوش و گوسفند به این جنگل ممنوع است ولی الاغی وارد جنگل می شود و این قانون را از میان برمی دارد.

در “دِرای بُن” به لحاظ داستانی، یک داستان یک خطی ساده روایت می شود که مناسب کودکان است و گره افکنی و گره گشایی ها به سادگی اتفاق می افتد تا کودکان به راحتی آموزه های موجود در اثر را دریابند.

شعرهای سروده شده به وسیله سید علیرضا (هومن) مجابی برای بخش حرکات پرفورمنس، شور و نشاط فراوانی در کودکان ایجاد می کنند. مهم تر اینکه شعرِ متناسب با هر بخش، به داستان اصلی نمایشنامه یاری می رساند و برخی حفره های موجود در نمایشنامه را از بین می برد؛ شعرها از نقاط قوت دِرای بن است.

وقتی هفت نقش آفرین گروه حرکت آلترناتیو حرکاتی جداگانه از هم انجام می دهند که در صحنه های ۱ و ۳ به وقوع می پیوندد، مخاطبان دچار سردرگمی می شوند و رفت و برگشت های متعدد نور آنها را به کلی از فضای حرکات پرفورمنس دور می سازد در نتیجه، بهتر است حرکات پرفورمنس گروه حرکات آلترناتیو بسان اتمام صحنه اول به صورت یکسان صورت بگیرد و رفت و برگشت های متعدد نور متوقف شود. اشکال دیگری که در گروه حرکت آلترناتیو قابل مشاهده است، تعداد نقش آفرین ها است و بهتر است تعداد نقش آفرین ها کاهش یابد زیرا به علت فضای سالن تالار هنر و دکورهای موجود در صحنه، نقش آفرین ها فضای محدودی برای نقش آفرینی در اختیار دارند و صحنه از دیدگاه مخاطبان شلوغ می نماید. تمام نقش آفرینان گروه حرکت آلترناتیو را دختران نوجوان و جوان تشکیل می دهند و با توجه به آمادگی بدنی بالای آنها و اجرای بسیار خوبشان در دِرای بُن، همگان در آینده از نقش آفرینان جویای نام گروه حرکت آلترناتیو فراوان خواهند شنید.

مجید علم بیگی که کارگردانی نمایش کودک “موشکا” را در فرهنگسرای فردوس بر عهده داشت. در اینجا در نقش ببر ظاهر می شود و بازی خوبی را از خودش به نمایش می گذارد. مهسا ایرانیان در نقش شغال، خوی حیله گری شغال ها را عینیت می بخشد ولی بهترین بازیگر روی صحنه، ژاکلین آواره است که در نقش اُلاغ بازی می کند و بازی های خوب بازیگران نقش ببر و شغال را تحت شعاع قرار می دهد. محمد علی پویا، بازیگر نقش “دِرای بُن” در اجرای حرکات پرفورمنس موفق عمل می کند همچنانکه با وجودی که فقط در پرده آخر حضور دارد، بازی وی تاثیرگذار است. فقط راجع به بازی مهسا ایرانیان باید از یک نکته سخن گفت اینکه وقتی مشکلی برای کلاه گیس یا لوازم صحنه به وجود می آید، او نمی تواند به خوبی موقعیت را مدیریت کند؛ و برای لحظاتی، اثر را از ریتم می اندازد.

طراحی صحنه سید علیرضا (هومن) مجابی یک جنگل را به درستی به تصویر می کشد و فضاسازی به خوبی انجام می گیرد. زهرا یعقوبی در مقام طراح لباس با استفاده از لباس های معمولی، ببر، شغال و اُلاغ را در پیشگاه چشمان تماشاگران مجسم می کند. طراحی حرکت پردیس خسروی به جز موردی که در پاراگراف ششم ذکر شد، قابل قبول است. علی هُداوند در طراحی پوستر و بروشور رنگ سبز را در الویت می گذارد تا یادآور برگ های سبز درختان و سرسبزی جنگل باشد. قرارگیری شخصیت الاغ شاد و خندان در تابلوی ورود ممنوع بخشی از داستان را معرفی می نماید و سپس، به شخصیت پاک و بی آلایش الاغ نقبی می زند؛ تعریف شخصیتی که در طرح پوستر برای شخصیت های ببر و شغال نیز قابل مشاهده است.

“دِرای بُن” به مبحث تفاوت های انسانی و با بهره گیری از شخصیت های حیوانی می پردازد. در صورتی که کودکان، تفاوت های انسانی را از کودکی و در کنار تربیت در خانواده، از طریق مدیوم های هنری همانند تئاتر بیاموزند، می توان امیدوار ماند وقتی دنیای پُر هَرج و مرج امروز به دست کودکان فردا می افتد، در روزگار آنها آرامش و آسایش حکم فرما باشد.

نمایش کودک “دِرای بُن” نوشته نیل دوفیلد و با ترجمه حسین فدایی حسین و به کارگردانی ژاکلین آواره و با بازی مهسا ایرانیان، محمد علی پویا، ژاکلین آواره و مجید علم بیگی و با همراهی گروه حرکت آلترناتیو از ۱۵ بهمن ماه ۱۳۹۶ تا ۲۵ اسفند ماه ۱۳۹۶، ساعت ۱۹ در تالار هنر به روی صحنه می رود.

سینماخانه / فرزاد جمشیددانایی

اخبار مرتبط

نظرات



آخین اخبار