امیر کرمانی در گفتگوی اختصاصی با سینماخانه؛ تجربه بازی در نمایش آنامورفیک را به یک سفر تشبیه می کند که واجد نکات تازه ای برایش بوده است و فارغ از تولید محتوای اثر او را در عرصه بازیگری چند پله به جلو حرکت داده است. او با اشاره به اینکه تاکنون نمایش هایی که در آن نقش ها تغییر می کنند دیده ایم، آنامورفیک را دارای یک تفاوت چالش برانگیز می داند و آن کنش مند بودن شکل اجرایی این اثر است.
کرمانی در ادامه با اشاره به دوستی خود با کارگردان اثر، عارف شریفی را فردی دارای چشم انداز حتی در زندگی شخصی خود می داند که همواره موقعیت های مناسبی را برایش در نظر گرفته است.

امیر کرمانی در توضیح شرایط آماده سازی خود برای لحظات سخت فیزیکال و بیانی اجرای آنامورفیک از ایده های کارگردان در خلق موقعیت های بدون دیالوگ و یا بازی با توپ و بادکنک به عنوان ابزارهای آمادگی برای خلق فضاهای مختلف نمایش سخن گفت و با تاکید بر اینکه بیشترین تأثیر در بدن از طریق ذهن ایجاد می شود بر شناخت فضا و موقعیت در درک بهتر حال و هوای نمایش تاکید نمود.
کرمانی در توصیف شرایط بازیگری این روزها کیفیت برخی بازیگران را بسیار بالا اما شرایط کمی را پایین توصیف کرد که همین مسئله باعث می شود تا بسیاری از آنها به دلیل سختی ها قصد ترک این کار را داشته باشند اما در نهایت باز هم پای علاقه خود می ایستند و می کوشند تا از این طریق به حال خوبی دست یابند.

سینماخانه / گفتگو: حمید عبدالحسینی