رفتن به بالا

اخبار سینما، تئاتر و تلویزیون

تعداد اخبار امروز : 2 خبر


  • جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳
  • الجمعة ۱۹ رمضان ۱۴۴۵
  • 2024 Friday 29 March

بزرگترین آسیب هنر ما خاصه سینما، عدم دستیابی به جنبه های صنعتی در معنای حقیقی آن است. نبود نظام استودیویی که تولید را به شکلی جهتمند، جریان سازی نماید و حضور سرمایه گذار و تهیه کننده را تضمین کند؛ یکی از آفت های همیشگی سینمای ایران می باشد. به نحوی که اکثریت قریب به اتفاق […]

بزرگترین آسیب هنر ما خاصه سینما، عدم دستیابی به جنبه های صنعتی در معنای حقیقی آن است. نبود نظام استودیویی که تولید را به شکلی جهتمند، جریان سازی نماید و حضور سرمایه گذار و تهیه کننده را تضمین کند؛ یکی از آفت های همیشگی سینمای ایران می باشد. به نحوی که اکثریت قریب به اتفاق تولیدات در مکان ها و لوکیشن های اصلی و نه در شهرک های سینمایی و تلویزیونی ساخته می شوند که این امر اشکالاتی را در برآوردهای مالی پروژه ها ایجاد کرده و هزینه های مضاعفی را تحمیل می نماید که در نهایت باعث بی رغبتی سرمایه گذاران و ورود جریان مالی افسار گسیخته در بستر تولید می گردد.

موضوع دیگر عدم تطابق نظام عرضه و تقاضا در اکران آثار می باشد به نحوی که هر ساله با خیل عظیمی از فیلم هایی روبه رو هستیم که هزینه های خود را در همان مرحله ساخت تامین نموده اند که چنین آثاری اغلب مربوط به بخش های فرهنگی نهادها و سازمان های مختلف اند که به صورت موازی با دستگاه های اصلی متولی در حوزه فرهنگ و هنر فعالیت می نمایند و این امر توان رقابت بخش خصوصی را تضعیف و در آخر باعث فرار بسیاری از سرمایه های مردم نهاد در این حوزه می گردد و نتیجه اش جز فربه شدن آن تشکیلات و روی آوردن بسیاری از تهیه کنندگان و کارگردانان به نوعی سینمای سوبسیدی و دولتی است.

یکی دیگر از موانع و آسیب های صنعتی شدن در سینمای ایران عدم وجود قانون کپی رایت و ضمانت اجرایی آن است. حال که به دلیل تحریم و سایر محدودیت های ناشی از آن امکان پیوستن به کپی رایت جهانی مقدور نیست؛ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می بایست با همکاری سایر بخش های فرهنگی دولت و حتی سازمان های خارج از قوه مجریه به نگارش یک لایحه جامع در این حوزه بپردازد و با تصویب در مجلس به بسیاری از خلاهای قانونی ناشی از آن پایان دهد.

نکته دیگر؛ ایجاد زیر ساخت های مناسب جهت عرضه آثار سینمایی مختلف در بخش پلتفرم و بستر فضای مجازی و تلاش جهت گسترش بازار نمایش آثار حتی فراتر از داخل کشور و به ویژه در بین کشورهای همسایه می باشد که توانمند سازی این حوزه ها می تواند یکی از راهکارهای مناسب در جهت مقابله با آسیب های ناشی از کرونا باشد و سرمایه گذران بخش خصوصی را به فعالیت، ترغیب و از بار انباشت فیلم های پشت خط اکران در طول مدت کرونا بکاهد تا موازنه مناسب در این زمینه ایجاد شود.
در پایان نباید از نقش غیرقابل انکار سندیکاها و نهادهای صنفی نیز در حمایت و همراهی با هنرمندان غافل گردید. بلکه می بایست ضمن توانمدسازی این تشکل ها در فرآیند درآمدزایی مناسب و مولد، شرایط استقلال مالی لازم برای آنها را نیز طراحی و برنامه ریزی نمود تا در مواقع مقتضی که یکی از مهم ترین آن همین دوران اخیر شیوع کرونا بود؛ به کمک اقشار مختلف هنرمندان بپردازند.

سینماخانه / حمید عبدالحسینی

در همین زمینه بخوانید: سینمای ایران؛ اوج یا افول؟!

اخبار مرتبط

نظرات



آخین اخبار