- چهارشنبه 19 بهمن 1401 - 09:30
- کد خبر : 116157
- رادیو و تلویزیون
«کاپیتان» هم همان مشکلات چند فیلم روزهای اخیر جشنواره را دارا است که در رأس آن فیلمنامه و تبدیل سوژه و ایده به یک متن کامل خودنمایی می کند کما اینکه در اینجا با ساختار سینمایی و قاب بندی های چشم نواز و تکنیک و فرم خارق العاده نیز طرف نیستیم اما فیلم هر چقدر […]
«کاپیتان» هم همان مشکلات چند فیلم روزهای اخیر جشنواره را دارا است که در رأس آن فیلمنامه و تبدیل سوژه و ایده به یک متن کامل خودنمایی می کند کما اینکه در اینجا با ساختار سینمایی و قاب بندی های چشم نواز و تکنیک و فرم خارق العاده نیز طرف نیستیم اما فیلم هر چقدر که در این مسائل و به ویژه در نیمه ابتدایی دچار نقصان است ؛ در انتخاب بازیگران کودک و نوجوان و هدایت آنها موفق و تاثیرگذار است و می تواند مفاهیم مورد نظرش را به مدد حضور جذاب و دلربای گروه بازیگران نوجوان منتقل کند. برای یک فیلم سینمایی که با مخاطب هدف ساخته می شود؛ ایجاد چنین مولفه ای و به باور نشاندن اش بر حس و روان تماشاگر به نحوی که از میان عناصر سینمایی و ساختار بصری گذر کند و دنبال کننده این بچه های زیبا باشد؛ خود کاری سهل و ممتنع است و نیاز به روانشناسی این کاراکترها دارد.
یکی از نکات جالب توجه در فیلم آن است که با اینکه سوژه به بیماران درگیر بیماری صعب العلاج می پردازد ولی هیچ اثری از درد و مشقت های بیماری درآن نیست. انگار فیلمساز تعمداً از بیماری و لوکیشن بیمارستان صرفاً به عنوان یک بستر جهت روایت مفاهیم انسانی بهره برده است و از بیماری برای مهربانی و در کنار هم بودن استفاده می کند.
سینماخانه / حمید عبدالحسینی
در همین زمینه بخوانید:
نظرات