- دوشنبه 15 بهمن 1403 - 11:42
- کد خبر : 163804
- سینمای ایران » یادداشت ها

«آنتیک» به کارگردانی هادی نائیجی و تهیهکنندگی محمود بابایی، از فیلم های حاضر در چهل و سومین جشنواره فیلم فجر می باشد. فیلم تلاش دارد با نگاهی طنز، به موضوع خرافات، باورهای عامیانه و تأثیر آن بر تصمیمات اجتماعی و اقتصادی بپردازد، اما در این مسیر بهدرستی پیش نمیرود. پژمان جمشیدی، در این فیلم در […]
«آنتیک» به کارگردانی هادی نائیجی و تهیهکنندگی محمود بابایی، از فیلم های حاضر در چهل و سومین جشنواره فیلم فجر می باشد. فیلم تلاش دارد با نگاهی طنز، به موضوع خرافات، باورهای عامیانه و تأثیر آن بر تصمیمات اجتماعی و اقتصادی بپردازد، اما در این مسیر بهدرستی پیش نمیرود.
پژمان جمشیدی، در این فیلم در همان چارچوب همیشگی خود ظاهر شده و تفاوت چندانی با نقشهای پیشینش ندارد. این تکرار باعث شده که حتی در صحنههایی که فیلم ظرفیت خنداندن مخاطب را دارد، شوخیها قابل پیشبینی و کماثر به نظر برسند. بیژن بنفشه خواه و دیگر بازیگران نیز در حد استانداردهای یک کمدی معمولی ظاهر شدهاند، اما شخصیتپردازیهای سطحی و فیلمنامه متوسط مانع از درخشش آنها شده است.
فیلمنامه فیلم از ایدهای جذاب شروع میشود اما در ادامه دچار سردرگمی است. بسیاری از گرههای داستانی به درستی شکل نمیگیرند و شوخیها بیش از آنکه در خدمت روایت باشند، بهصورت پراکنده در فیلم جای گرفتهاند. این ضعف در روایت، باعث شده که فیلم نتواند ریتم مناسبی حفظ کند و در خلق لحظات کمدی مؤثر ناموفق باشد.
از نظر تصویربرداری و طراحی صحنه، فیلم تلاش میکند فضای دهه شضت را بازسازی کند، که از این نظر موفق بوده است و فیلمبرداری مناسب فیلم، در برخی صحنه ها، قاب بندی ها و تصاویر چشم نواری را به تصویر می کشد.
در مجموع، «آنتیک» با اینکه میتوانست با ترکیب طنز و نقد خرافات، اثری قابلتوجه باشد، اما به دلیل تکرار در بازیها، فیلمنامهای ناپخته و شوخیهای سطحی، از رسیدن به هدف خود بازمیماند. فیلم در پرداختن به خرافات و تأثیر آن بر جامعه، فقط در سطح باقی میماند و نمیتواند به یک کمدی هوشمندانه و تأثیرگذار تبدیل شود.
سینماخانه/ حامد بهجتی
نظرات