- چهارشنبه 17 بهمن 1403 - 13:06
- کد خبر : 164125
- سینمای ایران » یادداشت ها

«لاک پشت» هم وجوه یک تریلر را دارد و هم دارای مشخصه های روانشناختی است. فیلمنامه اگر چه به ویژه در بخش هایی که نیاز به علائم و نشانه ها دارد خالی است و حتی شاید لازم باشد در پایان بندی هم تغییراتی ایجاد شود و گرنه خیل زیادی از مخاطبین با ابهام سالن را […]
«لاک پشت» هم وجوه یک تریلر را دارد و هم دارای مشخصه های روانشناختی است. فیلمنامه اگر چه به ویژه در بخش هایی که نیاز به علائم و نشانه ها دارد خالی است و حتی شاید لازم باشد در پایان بندی هم تغییراتی ایجاد شود و گرنه خیل زیادی از مخاطبین با ابهام سالن را ترک خواهند نمود. فیلم دو بازی بسیار خوب دارد؛ فرهاد اصلانی و صابر ابر. سکانس رودررویی آنها بسیار جذاب است و نقطه اوج فیلم را تشکیل می دهد. با این همه «لاک پشت» فیلم قابل تأملی است از آن رو که می تواند به درون یک کاراکتر نزدیک شود و تصویری عریان از احوالات درونی یک مرد گرفتار در تشویش های ذهنی را به بیننده منتقل کند. مردی که به تعبیر خودش او نیز مانند بیمارانش می ترسد. در واقع تمام آدم های «لاک پشت» می ترسند و در نهایت مزد ترس خود را می گیرند!
سینماخانه / حمید عبدالحسینی
نظرات