تماشاگران ناراضی که در ابتدا تعداد آنها زیاد نبود در حین اکران سالن را ترک نمودند البته تعداد آن ها در اواخر نمایش فیلم بیشتر شده و در صحنه هایی با کف زدن و خنده های بلند نارضایتی خود را نشان می دادند.

فیلمی که در ابتدا با سبکی نسبتا فانتزی شروع شده و در لوکیش های بازار تهران،ایستگاه مترو و خیابان های تهران پیش می رود . محوریت فیلم  دیالوگ های بین دو شخصیت اصلی فیلم یعنی سوفی (به آفرید غفاریان) و امیر (امیر جعفری) می باشد .

در بخشی از سکانس های پایانی فیلم به نظر می رسید تماشاگران ناراضی که انتظار پایان فیلم را می کشیدند پیش از تیتراژ به قصد خروج از سالن از صندلی ها بلند شدند که با تغییر سکانس و مشخص شدن ادامه فیلم برخی از آن ها ضمن صدای خنده در سالن مجددا بر صندلی ها نشستند .

کارگردان فیلم می گوید انتظار داشتیم تعداد بیشتری از تماشاگران سالن را ترک کنند. وی با اشاره به فیلم “چه کسی امیر را کشت” و اینکه آن زمان حتی مخاطبان ناراضی شیشه های ساختمان را شکستند و بعدها فیلم مورد تقدیر قرار گرفت معتقد است قضاوت زودهنگام در مورد فیلمش درست نبوده و با چند بار تماشای فیلم می توان ارزش فیلم سوفی و دیوانه را بیشتر متوجه شد .

امیرجعفری هم عنوان نمود مانند اتفاقی که برای من در فیلم “نفوذی” افتاد و آن فیلم در جشنواره مورد توجه واقع نشد ولی الان پی میبرم به اینکه چقدر فیلم خوبی بوده و بازی خوبی داشتیم ، فیلم سوفی و دیوانه هم اگر با صبر و متانت دیده شود متوجه می شویم حرف زیادی برای گفتن دارد .

در نشست خبری این فیلم در برج میلاد با توجه به اینکه بیشتر سوالات انتقادی از طرف خبرنگاران مطرح شد،اکثر سوالات از طرف مهدی کرم پور پاسخ داده شد  و بازیگرانی چون به آفرید غفاریان (نقش سوفی) ، الهه حصاری و محمدرضا شریفی نیا صحبتی نداشتند .