در روز ششم جشنواره بین المللی تئاتر دانشگاهی ۶ نمایش به روی صحنه رفتند.

در بخش مدرسان نمایش “پاریس آبی/سفید/قرمز” به نویسندگی “رویا افشار” و کارگردانی “سروش طاهری” در پلاتو اجرا مجموعه تئاتر شهر به روی صحنه رفت.

ادیپ به هنر رسید

نمایش “ادیپ شهریار” به نویسندگی “حسین نوشیر” و کارگردانی “هدیه اصفهانی” در سالن خورشیدی واقع در تماشاخانه هنر اجرا شد. متن این نمایش با اقتباس از نمایشنامه اید؟ شهریار اثر “سوفوکل” نوشته شده است.

هدیه اصفهانی در رابطه با این نمایش گفت: “اثر ادیپ شهریار، در متن، هم اندیشی کارگردان و نویسنده و در اجرا،هم اندیشی یک گروه است.

هر اثر هنری به معنای دقیق تر یک تجربه است و اجراى ما هم از این قاعده مستثنا نیست. گروه ما به دنبال اکتشافِ قطعات گم شده در نمایشنامه ى ادیپ شهریار دست به تجربه گرایی زد. قطعاتی که ما را به اجراى دنیای ذهنی مان و کنش قطعى و محض نمایشنامه نزدیک تر می کرد. هدف از بازنویسی این اثر، دستیابی به زبانی روان تر و آماده سازی بستری برای بیانِ دقیق ترِ کنش اصلى است و البته گاهاً، نمایشِ لحظاتى پیچیده؛ که این مهم، برآمده از ذاتِ نمایشنامه ى اصلى بود و نهایتاً نمایشِ دیگرگونه ى رسیدنِ ادیپوس به آگاهى از گذشته، حال و آینده ى پیش رویش؛ که این مسئله با بهره بردارى از کیفیتِ کابوس و خواب در نمایشنامه و نهایتاً اجرا تبیین شد.

کارگردانى اثر در محدوده ى نظریات و آراءِ فرمالیست ها، اکسپرسیونیست ها و البته تجربه گرایانِ تئاتر استایلایزد حرکت میکند. با این حال همه چیز در سادگی اتفاق می افتد. با تماشاى اثر؛ مجموعه اى از خطوط شکسته در طراحى میزانسن ها را شاهد هستیم که این خطوط شکسته و مربع شکل تاکیدى ست بر نظم، تداوم این نظم، قوامِ شکلى(فرم)، زیبایى شناسى مورد انتخاب مولف و… در کارگردانى این اثر نظمی قطعى را شاهدیم که در گفتمان اصلىِ نمایشنامه ملموس نیست، کابوسی را می بینیم که واقعی ست، تضاد هایی می بینیم که بیان گر کنش اصلى و موقعیت هاست. اتفاقی دیگر که در این اثر می افتد؛ بازگویی تمامی اطلاعات نگارش شده توسط سوفوکل است اما به شیوه جدید و نو. ناگفته هایی در متنِ اصلى یا میانِ خطوط سوفکل موجود است که در این اجرا به تشخیص مؤلف باید نگارش و اجرا میشدند. این اجرا بسیارى از نا گفته ها را بازگو می کند.”

نمایش “ادیپ شهریار” نمایش منتخب جشنواره تجربه بود و در بخش منتخب جشنواره ها شرکت دارد.

تنها ارتباط

نمایش “توارد” به نویسندگی “علی نورانی” و “همایون حجازی نیا” و کارگردانی “علی نورانی” در سالن کوچک تالار مولوی اجرا شد.

این نمایش داستان یک زوج را بازگو میکند که از هم دور هستند و به وسیله اینترنت با هم در ارتباط هستند.

علی نورانی در رابطه با این نمایش گفت: “نمایش توارد داستان رابطه ی مجازی دختری – ساکن فرانکفورت آلمان – و پسری ساکن – تهران – است. این دو بنا به شرایطی که برایش به وجود آمده تصمیم گرفته اند رابطه شان را به شکلی مجازی و عجیب ادامه بدهند. پسر “احمد” بنا به دلایل سیاسی که در سال های پیش در ایران به وجود آمده امکان رفتن به آلمان را ندارد و دختر پناهجویی ایرانی ست که ناچار به زندگی در آلمان شده. اما آن چیزی که رابطه ی این دو را تخربب می کند و منجر به جدایی شان می شود شیوه ی زندگی ایی است که انتخاب کرده اند به این معنا که نوع زندگیِ آن ها عامل اختلافشان است، چیزی که در اوایل رابطه شان ابدن برایشان آزار دهنده نبوده.”

نمایش “توارد” در بخش مسابقه صحنه ای حضور دارد.

گالری آغاز قاجار

نمایش “آقا محمدخان” به نویسندگی و کارگردانی “محمد نوید معمار کرمانی” در سالن بزرگ تالار مولوی اجرا شد. این نمایش به صورت بی کلام، داستان آقا محمدخان قاجار را از زمان آخته شدن تا مرگ وی را نشان میدهد. محمد نوید معمار کرمانی در بیانیه ای راجع به این نمایش گفته بود: “وقتی به دیدن آقامحمدخان می آیید چشم هایتان را درگیر ماجرا کنید آقامحمدخان بهانه ایست برای دیدن وقتی به دیدن آقامحمدخان می آیید همان گونه باشید که به دیدن یک گالری می روید در رویایی تاریخی از دیدن لذت ببرید

از معجزه ی ساده ی بازیگران

هیچ کدام از عناصر به کار برده شده دارای مفهوم خاصی نیستند و فقط در کنار یکدیگر به ایجاد فضای هر قاب کمک می کنند. وقتی به دیدن آقامحمدخان می آیید به دنبال فهمیدن نباشید. به چشم هایتان و  احساستان اجازه دهید تا خیلی ساده درگیر فضای اثر شوند و هر کس برای خود فضای هر قاب را درک کند.  آقامحمدخان یک تاتر نیست بلکه مدعی بر نقاشی فضاییست که روی صحنه جادو می کند.

بگذارید نور ها در هارمونی صحنه کم کم به درونتان نفوذ کند. ساختار اثر در گرو فضاسازی درستی خواهد بود که بازیگران و نور و تصویر و موسیقی و لباس  هر کدام به یک اندازه در کنار هم می سازند. پس بگذارید خیلی ساده چشم هایتان از سادگی فضا به عمق مسئله ی دیدن گذر کند. آقامحمدخان مدعی بر سادگی در ذن است. وقتی به دیدن آقامحمدخان می آیید حتما چشم هایتان را بشویید…”

نمایش “آقا محمدخان” در بخش مسابقه صحنه ای شرکت دارد.

ضد ابدیت

نمایش “بی مرگی” به نویسندگی “سیاوش حیدری” و کارگردانی “حسین پوریانی فر” در تالار حافظ اجرا شد.

شیوه ی اجرایی این نمایش به صورتی بود که در طول نمایش یک سری قاب های سینمایی هم داشته باشیم به صورتی که تصاویری به صورت کلوز آپ ، فست موشن یا تصاویری از تماشاگران بر روی پرده ای بالای صحنه به نمایش گذاشته می شد .

ایده ی اولیه ی کارگردان درباره ی یک نفر بود که تلاش داشت تا دنیا را به آخر برساند و به همین دلیل تلاش میکرد تا همه را بکشد چراکه از این دنیا و زاد و ولد های آن خسته شده بود و کارگردان این ایده را با نویسنده ی کار در میان گذاشته بود که نتیجه ی کار نمایشی شد با نام بی مرگی

نمایش “بی مرگی” در بخش مسابقه صحنه ای در جشنواره حضور دارد.

پا در کفش هملت

نمایش “هملت شوز” به نویسندگی و کارگردانی “سمانه زارع پور” در سالن انتظامی واقع در خانه هنرمندان به اجرا درآمد.

سمانه زارع پور در رابطه با این نمایش گفت: “نمایش هملت؛شوز اقتباسی از نمایش نامه هملت اثر شکسپیر و ترجمه آقای مسعود فرزاد می باشد. ابتدا ی این پروژه من تمام صحنه های نمایش نامه هملت را توسط ٨ بازیگر اتود کردم و در انتها بعد از بازه زمانی یک ساله به این نتیجه رسیدم که این کار من را راضی نمی کند. در نهایت تصمیم گرفتم که تنها با کمک دو بازیگر بر روی رابطه هملت و گرترود تمرکز کنم. در ابتدا ۴ صفحه از رابطه این دو را نوشتم و با خودم بردم سر تمرین تنها چیزی که می دانستم این بود که فقط می خواهم رابطه بین هملت و گرترود را اتود کنم . خیلی از صحنه ها در حین تمرین نوشته شد و خالق خیلی از صحنه ها هم دو بازیگر نمایشبودند. در انتها به یک متن تمرین رسیدم. یعنی متنی که در تمرین نوشته می شود و یک اجرایی که بصورت کارگاهی شکل گرفت. این نمایش به کارگردانی و نویسندگی بعد از تمرین با کمک بازیگران نمایش شکل گرفت”

نمایش “هملت شوز” در بخش صحنه ای در این جشنواره حضور پیدا کرده است.

در ادامه جشنواره در روز هفتم، این جشنواره میزبان ۵ اجرا خواهد بود.

بیستمین جشنواره بین‌المللی تئاتر دانشگاهی ایران به دبیری مهدی گمار از ۱۵ اردیبهشت ماه آغاز و در ۲۳ اردیبهشت در تالار وحدت به اتمام خواهد رسید.

سینماخانه / فرشید حاجیان ، مژگان آقا داوودیان