“هملت! سطل آشغال کجاست؟!” به نویسندگی و کارگردانی شاهین علایی نژاد از ۱ بهمن ماه ۱۳۹۶ در خانه نمایش اداره تئاتر به روی صحنه رفته است.

“هملت! سطل آشغال کجاست؟!” نمایشنامه خوبی ندارد و در هر صحنه، یک داستانی را روایت می کند که مخاطب را گیج می کند و در نهایت، نمی تواند تمام صحنه ها را به یک جمع بندی کلی برساند از اینرو، مخاطبان فقط قاب بندی های زیبا را به تماشا می نشینند بدون اینکه واقعا داستانی تعریف شده باشد. نویسنده به مشکلات معشیتی تئاتری ها، موج جراحی های زیبایی در ایران و چندین و چند مورد دیگر در صحنه های گوناگون اشاره می کند ولی فقط در حد حرف است و برای تماشاگران تبدیل به دغدغه نمی شود. همچنین، مخاطبان از شروع پرده دوم رغبت خودشان را برای ادامه تماشای هملت از دست می دهند زیرا دیالوگ ها حوصله سربر می شوند، طنزهای موقعیت و کلامی به تکرار می افتند و مخاطب نا امیدانه درمی یابد هملت، هملت نیست! شخصیت ها سایه بسیار کم رنگی از شخصیت های مشهور ویلیام شکسپیر هستند و می توانستند نام های دیگری بگیرند!

تمام بازیگران “هملت! سطل آشغال کجاست؟!” بازی های خوبی را در تیپ های مختلف به نمایش می گذارند اما به جز صحنه رویارویی بانو گرترود و بانو اوفلیا، تیپ ها به سمت تشخص پیش نمی روند.

طراحی صحنه و لباس بهرام بهرامی خیلی خوب است و از آنجاییکه اغلب بازیگران در دو یا سه نقش ظاهر می شوند، تعویض لباس ها به خوبی و در کسری از ثانیه صورت می گیرد که از نکات مثبت طراحی لباس هملت به شمار می رود. طراحی گریم سهیلا جوادی به روی صورت شخصیت ها به خوبی می نشیند و آنها را به درستی بازنمایی می کند. طراحی پوستر و بروشور بهرام بهرامی به نسبت پوسترهای طراحی شده برای دیگر نمایش ها ضعف تکنیکی دارد و از کنار هم گذاری عناصر موجود در “هملت! سطل آشغال کجاست؟!” به علاوه عکس های بازیگران طراحی شده است جدا از اینکه فقط کارکرد نمایش محتوای نمایشنامه را دارد و عاری از جذابیت بصری است و تعلیقی ایجاد نمی کند.

“هملت! سطل آشغال کجاست؟!” تا ۲۰ بهمن ماه ۱۳۹۶ در ساعت ۱۸ در خانه نمایش اداره تئاتر به روی صحنه خواهد رفت.

سینماخانه / خبرنگار و عکاس: فرزاد جمشیددانایی