فصل دوم سریال لیسانسه ها به پایان رسید و زمزمه ساخت “فوق لیسانسه ها” قوت گرفته است. در سطور پیش رو، لیسانسه ها بیشتر از منظر فیلمنامه مورد بررسی قرار می گیرد.

سروش صحت و ایمان صفایی در فیلمنامه لیسانسه ها نگاه های خیره به دوربین شخصیت سیامک انصاری در آثار مهران مدیری را گرفتند و برای نگاه های خیره کارکرد دیگری ایجاد کردند. کارکردی که به طور مستقیم نقد و نقدپذیری در جامعه را نشانه می رفت و شخصیت ها هر بار دیالوگی می گفتند که ممکن بود باعث ناراحتی قشر خاصی شود. مستقیم به دوربین می نگریستند و برای کسانی که امکان داشت دیالوگ های گفته شده به آنها بربخورد، شفاف سازی و گاهی از آنها، عذرخواهی می کردند. اتفاقی که در فصل اول لیسانسه ها به وفور حادث می شد ولی در لیسانسه های ۲ کمتر به وقوع پیوست. از نقاط ضعف فیلمنامه می توان به طنزهای موقعیت مقطعی در طول سریال اشاره کرد که مخاطب را برای چند قسمت با خودش همراه می ساخت و در نهایت، بدون اینکه به پایان بندی قابل قبولی برسد و همچنین، اثرات اتفاق حادث شده در قسمت های بعد مشاهده شود، طنزهای موقعیت پیشین پایان می یافت و موقعیت های طنز جدید پدید می آمد. لیسانسه ها را می توان امتداد سریال شمعدانی به شمار آورد و در برخی مواقع، همپوشانی شخصیت های لیسانسه ها با شمعدانی قابل مشاهده است. فرشته، خواهر جناب پلیس و قضیه عاشقی در بیمارستان نمونه های بارز چنین مدعایی هستند. البته در اواخر فصل دوم برخورد شخصیت های سریال های شمعدانی با حضور محمد نادری و لیسانسه ها با حضور بیژن بنفشه خواه و آتنه فقیه نصیری اتفاق می افتد. اتفاقی که یادآور نظریه جهان های موازی و در بستر شخصیت های سریالی بود. در روزهای گذشته، نقدهای فراوانی راجع به بی عرضگی شخصیت های مرد لیسانسه ها نوشته شد و منتقدان حق داشتند ولی از سوی دیگر، شخصیت های زن لیسانسه ها نیز بهتر از شخصیت های مرد نیستند. تعریف نقش آنها بیشتر به معشوقه ها می ماند که عاشقان خودشان را به آب و آتش می زنند تا به سر منزل مقصود برسند. در حالی که شیرین ها فقط از منظر فرهادها زیبا هستند و ویژگی بارز رفتاری در آنها دیده نمی شود که بتواند توجیه کننده عشق فرهادها باشد!

دیالوگ ها و بازی های لیسانسه ها دیالوگ ها و اجراهای تئاتری را به ذهن متبادر می ساخت و تعجبی ندارد که اکثر قریب به اتفاق بازیگران لیسانسه ها از تئاتری ها انتخاب شده باشند با علم به اینکه آغاز کار سروش صحت نیز از تئاتر می باشد. سروش صحت در مجموع توانست بازی های خوبی از بازیگران اصلی و مکمل بگیرد و حتی نقش های فرعی را آنقدر پرداخت کند که خودشان تبدیل به یک شخصیت مستقل شوند.

لیسانسه ها در زمینه نویسندگی و کارگردانی یک تجربه خوب و پخته شده برای سروش صحت به شمار می آید و می تواند پایه گذار جریان نوینی از طنزهای موقعیت در صدا و سیمای ایران باشد به شرطی که همچنان، رو به تعالی گام بردارد.

سینماخانه / فرزاد جمشیددانایی