علی اتحاد درباره نمایش «دهلیز‌های بی‌انتهای خاطره» گفت: در نمایش «دهلیز‌های بی‌انتهای خاطره» از امکانات نمایش، ادبیات، موسیقی، ویدئو، بازی و آیین استفاده می‌شود. در قسمتی از نمایش یکی از اجراگران پشت صفحه‌ بازی روی میز نشسته است و شما می‌توانید همراه او بازی کنید و این معنای واژه‌ بازی در این نمایش است. مقصود از موسیقی آن نیست که این کار نمایشی موزیکال است؛ بلکه موسیقی در آن از ارزش اجرایی برخوردار است که با متن یا رفتار اجراگران به نمایش در می آید.

وی درباره بخش‌های مختلف نمایش عنوان کرد: «دهلیز‌های بی‌انتهای خاطره» از ۱۰ بخش مجزا از هم تشکیل شده است. ۱۰ اجرای تقریبا مستقل که با کنار هم نشستن یک کار بزرگ‌تر را می‌سازند. برخی از این قطعات ده‌گانه نزدیک به ۱۰ یا ۱۵ دقیقه به طول می‌انجامند و مجدد با وقفه‌ای ۱۰ دقیقه‌ای تکرار می‌شوند. این قطعات به مدت ۵ ساعت یعنی از ساعت ۱۴ تا ۱۷ تکرار می‌شوند و هر یک ساعت هم کنشی کلی در میان این ۱۰ قطعه اتفاق می‌افتد.

اتحاد افزود: هر بخش از این اجرا‌ها در گوشه‌ای از باغ فرهنگسرای نیاوران مستقر شده است. مخاطب با ورود به باغ می‌تواند انتخاب کند که چه مدت از این پنج ساعت را در باغ بگذراند. این کار مثل اجرای «شب سیصد و شصت و ششم» در فضای باز و یا نمایش «مرثیه‌ای برای کتابسوزی‌ها» جایی برای نشستن نیست. مخاطب می‌تواند در باغ قدم بزند و در هر کدام از طبقات باغ که دوست داشت روی نیمکت‌ها بنشیند. اما جایگاهی هم‌چون تئاتر‌های معمول در نظر گرفته نشده است. اساسا رابطه‌ی خوبی با فضای بسته‌ ندارم و فضا‌های طبیعی و معمارانه‌ تاریخی را برای اجرا ترجیح می‌دهم.

این کارگردان تئاتر درباره داستان نمایش خود مطرح کرد: هر بخش کار قصه‌ای مجزا دارد. بخش بزرگی از کار درباره‌ رابطه‌ ما با طبیعت، خاطره، ایمان، تردید و عشق است. کار در عین حال مراحل زیست انسانی را هم مد نظر دارد؛ یعنی مخاطب با طی کردن این هفت طبقه شاهد تجربه‌ کودکی، نوجوانی، جوانی و میانسالی خواهد بود.

وی ادامه داد: کار کردن در فضا‌های نامتعارف نوعی نیاز است. تنفس مخاطبان در فضای باز، به جای فضای بسته‌ سالن‌های نمایش یا گالری‌ها شما را یاری خواهد کرد که عاشقانه‌ها یا قطعات طبیعت محور کار را ادراک کنید.

اتحاد در پایان تصریح کرد: هر پنجشنبه از ساعت ۱۴ تا ۱۷ در باغ فرهنگسرای نیاوران اجرا خواهیم کرد. این پنج ساعت سانس بندی نشده؛ بلکه زمان باز اجراست که مخاطب را برای شکل تماشای کار آزاد می‌گذارد؛ بنابراین برای تماشای کل قسمت‌های نمایش حدود ۷۰ دقیقه کافی است.

عواملی نمایش «دهلیز‌های بی‌انتهای خاطره» عبارتند از:

نویسنده، طراح و کارگردان: علی اتحاد، بازیگردان و طراح حرکت: برکه بذری، آهنگساز: علی اتحاد، بازیگران دهلیزها: شهریار نیک پیکران، ونوشه واحد، عارفه احمد پور، حسین رضایی، فاطمه توکلی، داریوش احمدی، پویا فیاضی، ملیکا بهجت، گیز طاهایی، مهدیه ابراهیمی، هامون هوشیار، برکه بذری، وکال آرتیست: نسیم شجاعی، اجراگران: امین شفیعی، سیاوش سعدالدین، حسن عباسی، سوگند انتظاری، دنیا شجاع الدینی، غزل منعمی، هدیه بختیاری، بازیگران کودک: آنیتا زارع، رسام نوری اسکویی، طراح پوستر و گرافیک: اشکان گله‌داری، طراح لباس: برکه بذری، اجرای لباس: ونوشه واحدی، طراح و اجرای اکسسوار: فائزه ساعدی، تصویربردار و عکاس (مستندنگاری): شایان کیانی، ساخت تیزر، ضبط صدا، تنظیم و پالایش: اناهیتا آرت استودیو، دستیار کارگردان: پگاه نکوکار، هماهنگی:پریسا توکلی.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان