- یکشنبه 17 اردیبهشت 1396 - 17:46
- کد خبر : 8608
- سینمای جهان
نقل است روزی گذر یکی از تهیهکنندههای هالیوودی به سر صحنه یکی از فیلمهای گری کوپر میافتد و وقتی یواشکی به جوزف فون اشترنبرگ کارگردان میگوید این مرد یک متر و ۹۰ سانتیمتری چیز ظاهرا قابل توجهی برای جذب مخاطب ندارد و کار خاصی در بازی نمیکند، با جوابی در این مایهها روبهرو میشود که […]
نقل است روزی گذر یکی از تهیهکنندههای هالیوودی به سر صحنه یکی از فیلمهای گری کوپر میافتد و وقتی یواشکی به جوزف فون اشترنبرگ کارگردان میگوید این مرد یک متر و ۹۰ سانتیمتری چیز ظاهرا قابل توجهی برای جذب مخاطب ندارد و کار خاصی در بازی نمیکند، با جوابی در این مایهها روبهرو میشود که گری کوپر را باید روی پرده ببینی تا عاشقش شوی و حقیقتا نیز همینطور بود.
ترکیب آن قامت رشید، آن چشمهای پرنفوذ آبی و آن وقار، واقعا روی پرده عظیم و نقرهای سینما جواب میداد و نتیجه همیشه تماشایی بود. گری کوپر یا به قول قدیمیها گاری کوپر، که سال ۱۹۰۱ و در چنین روزی بهدنیا آمد، تقریبا در همه نوع فیلمی بازی کرد؛ از فیلمهای جنگی تا آثار کمدی. اما بیش از همه او را در فیلمهای وسترن به یاد داریم و آن قد و بالا جان میداد برای هفت تیرکشی و قابهایی دیدنی. یکی از زیباترین بهرهها را در این زمینه فرد زینه مان در «ماجرای نیمروز» برد و از کوپر در نقش کلانتری تنها و مقاوم استفاده کرد. شهرت و جذابیت کوپر در فرهنگ آمریکایی و اروپایی به اندازهای است که حتی رومن گاری، نویسنده سرشناس فرانسوی در عنوان یکی از کتابهایش، «خداحافظ گری کوپر» از کاریزمای او بهره میبرد و لنی، شخصیت اصلی کتابش را شبیه این بازیگر معرفی میکند.
منبع: جام جم
نظرات