رفتن به بالا

اخبار سینما، تئاتر و تلویزیون

تعداد اخبار امروز : 0 خبر


  • پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳
  • الخميس ۱۸ رمضان ۱۴۴۵
  • 2024 Thursday 28 March

نقد فیلم های جشنواره | سینما خانه | پایگاه خبری سینما، تئاتر و تلویزیون

(۳۷) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «وابل»

تورج اصلانی بعد از ساخت فیلم «حمال طلا»، این بار «وابل» را روانه جشنواره فجر کرده است. فیلمی که اگر در میان فیلم های ضعیف جشنواره امسال و حتی سال های اخیر؛ بدترین فیلم نباشد، قطعاً یکی از بدترین فیلم ها است. باول هیچ چیز ندارد جزء اسمی جدید. پیش از سپری شدن نیمی از […]


(۳۵) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «گل های باوارده»

مهرداد خوشبخت دومین فیلم از سه گانه آبادان خود را امسال روانه جشنواره فجر ۴۱ کرده است. «گل های باوارده» با نام قبلی «پالایشگاه»، بعد از حاشیه های عدم اکران در موعد مقرر در حالی در سینمای رسانه اکران شد که به گفته کارگردان نسخه به نمایش درآمده نهایی نبود و مراحل فنی فیلم تمام […]


تمام های ناتمام

(۲۶) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «روایت ناتمام سیما»

برای کارگردانی که صحنه زنی را در کارنامه کاری اش دارد؛ «روایت ناتمام سیما» یک گام به عقب است. فیلمنامه مدام بر یک محور دور می زند و قصه و یا به عبارت بهتر ایده را فقط در طول اضافه می کند و نتیجه اش جز یک فیلم فربه، سنگین و ملال آور چیز دیگری […]


نارنج های نارس

(۲۵) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «هفت بهار نارنج»

در اینکه علی نصیریان بازیگر بی بدیلی است و همچنان در این سن و سال توان و ظرفیت های فوق العاده ای دارد تردیدی نیست اما اینکه بخواهیم فیلمی بسازیم که او به دلیل این سابقه، ۸۰ و چند دقیقه بار اثر را به دوش بکشد؛ به زعم نگارنده فی نفسه نمی تواند باعث جذابیت […]


(۲۴) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «هفت بهار نارنج»

«هفت بهار نارنج» به کارگردانی فرشاد گل‌سفیدی همه چیز برای تبدیل شدن به یک فیلم خوب را دارد؛ از موضوعی جذاب تا بازیگران حرفه ای و لوکیشنی دلفریب، اما یک چیز ندارد و آن هم فیلمنامه ای منسجم و قوی است. «هفت بهار نارنج» قصه ای عاشقانه دارد؛ عاشقانه ای که به دلیل ضعف فیلمنامه […]


logo-samandehi

تبلیغات

یادداشت ویژه

نکته ها و ملاحظاتی درباره چهل و دومین جشنواره فیلم فجر

نکته ها و ملاحظاتی درباره چهل و دومین جشنواره فیلم فجر ۱. جشنواره امسال نیز در ادامه سیاست گذارهای مسئولین فرهنگی و سینمایی با حجم بالایی از تولیدات ارگان ها و سازمان های مرتبط و غیرمرتبط سینمایی همراه بود. این موضوع از جهتی مثبت است که زمینه را برای رونق تولید و ورود سرمایه های بیشتر باز می کند و امکان حمایت به خصوص از فیلمسازان جوان را فراهم می آورد اما از طرف دیگر با مخاطراتی همراه است که ماحصل اش تولید فیلم های ضعیف و شعار گونه است که متاسفانه چند نمونه متعددش را در این دوره شاهد بودیم. لزوم نظارت دقیق و استفاده از مشاوران و ناظران کیفی خبره از جمله ضروریات این شکل از تولید در سینمای ایران است. ۲. حضور چندین فیلمساز اول که برخی از آن ها سازنده چند فیلم شاخص این دوره بودند و اضافه شدن بخش نگاه نو پس از چند سال تعطیلی، نوید بخش این موضوع است که سینمای ایران علی رغم تمام مسائل و مشکلات ریز و درشت اما همچنان پویا و خوشبختانه در حال زایش است و نسل های جدید درحال ورود به عرصه اند. ۳. با مشاهده فیلم های این دوره می توان گفت فیلمنامه همچنان چشم اسفندیار سینمای ایران به مثابه سال های قبل است. مقدمه و شروع هایی که یا بسیار کوتاه اند و یا از فرط افراط طولانی و حوصله سربر، دیالوگ هایی که کارکرد نمایشی نمی یابند، دراماتیزه نشدن مضامین، عدم پرداخت درست شخصیت ها، تحول ناگهانی کاراکتر، پایان بندی های شعاری و بسیاری معضلات دیگر از جمله نواقص فیلمنامه های این دوره بود هر چند که نمونه های موفقی همچون باغ کیانوش، پرویزخان و صبحانه بازرافه ها را هم شاهد بودیم. ۴. برنامه ریزی جشنواره از یک فشردگی نامتناسبی رنج می برد. روز اول و به دلیل ناهماهنگی های تثبیت محل برگزاری خانه جشنواره، عملاً تمام سانس ها با بیش از یک ساعت تاخیر همراه بود. این موضوع هر چند در روزهای دیگر حل شد و سانس ها راس ساعت آغاز گردید اما مسئله ای دیگر پدیدار گشت و آن فشرده سازی زمان نشست ها بود که علی رغم تلاش مجری بازهم بسیاری سوالات خبرنگاران مجالی جهت طرح شدن نمی یافت که دلیل آن کاهش تعداد روزهای نمایش فیلم ها به ۹ روز بود که علت آن مبهم است! ۵ .با اعلام نام کاندیداها طبق سنوات قبلی باز هم تعجب حضور برخی نام ها در فهرست و نیز غیبت تعدادی دیگر شگفتی ساز شد کما اینکه این موضوع در زمینه اعلام اسامی فیلم ها نیز وجود داشت و حتی تا میانه های جشنواره نیز باکشمش بر سر حضور و عدم حضور یک فیلم در بخش سودای سیمرغ امتداد داشت. اگرچه داوری امری سلیقه ای است و تغییر یک یا چند نام هیئت داوران می تواند باعث تفاوت در آرا گردد اما نباید از نظر دور داشت که به همان نسبت نیز می بایست سنجه های فنی و هنری را نیز از خروجی هر ترکیب ...