رفتن به بالا

اخبار سینما، تئاتر و تلویزیون

تعداد اخبار امروز : 0 خبر


  • سه شنبه ۲۷ آبان ۱۴۰۴
  • الثلاثاء ۲۷ جماد أول ۱۴۴۷
  • 2025 Tuesday 18 November

سینمای جهان | سینما خانه | پایگاه خبری سینما، تئاتر و تلویزیون - Part 2

رویا از قلعه هاول تا شهر اشباح

جزئیات فیلم-کنسرت انیمه‌های میازاکی اعلام شد

کنسرت موسیقی-فیلم آثار هایائو میازاکی چهارشنبه ۳۰ مهر در تهران برگزار  می‌شود. به‌ گزارش سینماخانه و به نقل از روابط عمومی فیدیبو، کنسرت موسیقی-فیلم انیمه‌های هایائو‌‌ میازاکی، چهارشنبه ۳۰ مهر ۱۴۰۴ در دو‌ سانس ۱۹ و ۲۲ در سالن رویال تهران اسپیناس پالاس توسط فیدیبو برگزار می‌شود. در این فیلم-کنسرت با حضور ارکستر بزرگ و […]


مستند «گدار؛ یگانه سینما» در خانه هنرمندان ایران روی پرده می‌رود

فیلم مستند «گدار؛ یگانه سینما» ساخته سیریل‌ لئوتی در خانه هنرمندان ایران روی پرده می‌رود. مستند «گدار؛ یگانه سینما» محصول ۲۰۲۲، در قالب صد و دوازدهمین برنامه «مستنداتِ یکشنبه» در خانه هنرمندان ایران، اکران می‌شود و محمد هاشمی منتقد و پژوهشگر سینما درباره آن صحبت می‌کند. مستند «گدار؛ یگانه سینما» اندکی پیش از درگذشت ژان […]


پای «هوش مصنوعی» به عرصه کارگردانی هم باز شد

در حالی که جنجال تیلی نوروود بازیگر هوش مصنوعی هنوز ادامه دارد، با انتشار یک تریلر اولین فیلم ساخته شده توسط «عامل هوش مصنوعی» دیده شد. به نقل از ورایتی، آندره‌آ ایرولینو تهیه‌کننده ایتالیایی که فیلم «فراری» مایکل مان را تهیه کرده بود از تولید فیلم «بطالت شیرین» خبر داده و گفته این فیلم توسط […]


اکران «بوچ‌کسیدی و ساندنس‌کید» در سینماتک خانه هنرمندان ایران

فیلم سینمایی «بوچ‌کسیدی و ساندنس‌کید» ساخته جورج روی‌هیل در برنامه ششصد و سی‌ و هفتم سینماتک خانه هنرمندان ایران به نمایش درمی‌آید. فیلم سینمایی «بوچ‌کسیدی و ساندنس‌کید» ساخته جورج روی‌هیل (۱۹۶۹) ساعت ۱۷ دوشنبه ۱۴ مهر ۱۴۰۴ در برنامه ششصد و سی‌ و هفتم سینماتک خانه هنرمندان ایران در سالن ناصری به نمایش درمی‌آید. پس […]


«بیل را بکش» تارانتینو به سینماها می‌آید

«بیل را بکش: ماجرای خونین» ترکیبی از ۲ فیلم «کیل بیل» کوئنتین تارانتینو است که برای اولین بار در ماه دسامبر به شکل ۷۰ میلی‌متری و ۳۵ میلی‌متری در سینماها اکران می‌شود. به نقل از ورایتی، عروس از راه رسید؛ «بیل را بکش: ماجرای خونین» ساخته کوئنتین تارانتینو که ترکیبی از «بیل را بکش ۱» […]


یک شب، دو افسانه

فیلم-کنسرت «هری پاتر» و «ارباب حلقه‌ها» اجرا می‌شوند

فیلم-کنسرت بزرگ «هری پاتر» و «ارباب حلقه‌ها» به صورت هم‌زمان به ترتیب در سانس ۱ و ۲ اجرا خواهد شد. به گزارش سینماخانه و به نقل از روابط عمومی فیدیبو، فیلم-کنسرت بزرگ «هری پاتر» و «ارباب حلقه‌ها» به صورت هم‌زمان و به ترتیب سانس ۱ در ساعت ۱۹ و سانس ۲ در ساعت ۲۲ برای […]


«روانی»‌ در خانه هنرمندان ایران روی پرده می‌رود

«روانی»‌(۱۹۶۰) به‌کارگردانی آلفرد هیچکاک، ساعت ۱۷ پنجشنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۴ در سالن استاد ناصری خانه هنرمندان ایران به نمایش درمی‌آید. فیلم سینمایی «روانی» در ۱۰۹ دقیقه با زیرنویس فارسی در خانه هنرمندان ایران روی پرده می‌رود. «روانی» با اقتباس از رمانی به همین نام، نوشته رابرت بلاک( ۱۹۵۹) ساخته شد. فیلمی که قصه‌اش حول محور […]


۷۴ کشور نمایندگان خود را برای اسکار ۲۰۲۶ معرفی کردند

با نزدیک شدن به وقت تعیین شده توسط آکادمی اسکار، تاکنون ۷۴ کشور نمایندگان خود را برای رقابت اسکار بین‌المللی معرفی کرده‌اند که ایران نیز از جمله آنهاست. فهرست فیلم‌های ارسالی به نود و هشتمین دوره جوایز اسکار برای شرکت در رقابت بهترین فیلم بلند بین‌المللی ۲۰۲۶ در حال تکمیل شدن است و تاکنون ۷۴ […]


هفتمین بازیگر «جیمز باند» مشخص شد

بیست و ششمین فیلم «جیمز باند» که قرار است توسط دنی ویلنوو ساخته شود با حضور یک بازیگر بریتانیایی تازه کار در نقش اصلی شکل می‌گیرد. به نقل از ورلد آف ریل، دنی ویلنوو برای ساخت فیلم جدید «جیمز باند»، یک بازیگر بریتانیایی ناشناس را در نقش اصلی یعنی مأمور ۰۰۷ به کار خواهد گرفت. […]


کلودیا کاردیناله درگذشت

کلودیا کاردیناله، بازیگر برجسته و محبوب سینمای ایتالیا در سن ۸۷ سالگی دار فانی را وداع گفت. کلودیا کاردیناله، بازیگر سینمای ایتالیا که در فیلم‌های کلاسیک ایتالیایی از جمله «هشت و نیم» فلینی و «روکو و برادرانش» ویسکونتی و وسترن اسپاگتی «روزی روزگاری در غرب» سرجیو لئونه و همچنین «پلنگ صورتی» بازی کرده بود، در […]


logo-samandehi

تبلیغات

یادداشت ویژه

نقد و تحلیل نمایش «تا هیچ چیز عوض نشود»

بازآفرینی، نه اقتباس؛ وقتی تئاتر از سینما عبور می‌کند به گزارش سینماخانه؛ نمایش «تا هیچ چیز عوض نشود» به نویسندگی و کارگردانی نیما آقاخانی، از نمونه‌های قابل‌توجه در روند تلفیق میان تئاتر آکادمیک و تئاتر تجربی است؛ اثری که ضمن حفظ پیوند با منبع اقتباس خود فیلم «کشتن گوزن مقدس» ساخته‌ یورگوس لانتیموس ــ توانسته است به بیانی مستقل، بومی و شخصی دست یابد. آقاخانی، که خود نقش مارتین را ایفا می‌کند، با اتکا به زبان بدن، فرم و میزانسن، جهانی می‌آفریند که در آن روایت به تدریج از منطق گفتار فاصله می‌گیرد و به قلمرو بیان فیزیکی وارد می‌شود. نمایش از همان آغاز، با حرکات یوگا و تمرکز بر بدن به‌عنوان ابزاری شناختی، مخاطب را به فضایی می‌کشاند که در آن مرز میان جسم و ذهن، واقعیت و رویا، به‌تدریج فرو می‌پاشد. این انتخاب، نه صرفاً یک حرکت زیبایی‌شناختی، بلکه بیانیه‌ای درباره‌ ماهیت جهان اثر است؛ جهانی که در آن، گفت‌وگوها کاهش می‌یابند و حرکت، فریاد و ریتم جایگزین زبان گفتاری می‌شود. بدین‌سان، فرم به‌عنوان زبان دوم اثر عمل می‌کند و به ابزاری برای بازنمایی تروما و خشونت بدل می‌گردد. طراحی صحنه‌ مینیمال نمایش شامل شاخه‌گل، کتاب، میز، صندلی، نیمکت و ویدئوپروژکتوری که تصاویری از خانه و کهکشان را بازتاب می‌دهد ــ در خدمت فضاسازی مفهومی اثر است. این عناصر به‌منزله‌ی نشانه‌هایی از خلأ، میل و نظارت عمل می‌کنند. علاقه‌ی استیو به نجوم و تلسکوپ، که به وسواس دید زدن بدل می‌شود، استعاره‌ای از میل به سلطه و کنترل پدرانه است؛ در مقابل، باب (پسر) با پیراهنی منقوش به اسکلت، تصویر مرگ و فروپاشی را تداعی می‌کند، و آنا مورفی (مادر) با سکوت سرد و انفعال خویش، بازتابی از زیست زنانه در ساختاری مردسالار است. ارجاعات اسطوره‌ای به روایت تروا، قربانی‌کردن و تقدیر، لایه‌ای فلسفی و تراژیک به اثر می‌افزاید. نمایش از این رهگذر، خشونت را نه حادثه‌ای فردی بلکه چرخه‌ای تکرارشونده در تاریخ انسان معرفی می‌کند؛ قربانیانی که همچون قهرمانان تراژدی یونان، در دام تقدیر گرفتارند و گریز از آن ممکن نیست. کارگردان در بخش‌هایی از اثر، از زبان اصلی فیلم و ویدئوهای تصویری بهره می‌گیرد تا پیوند میان جهان سینما و تئاتر را حفظ کرده و نوعی فاصله‌گذاری آگاهانه ایجاد کند. این دوزبانگی، مخاطب را از توهم واقعیت خارج و او را به سطح بازآفرینی هنری بازمی‌گرداند. چنین رویکردی، یادآور نظریه‌ی «فاصله‌گذاری برشتی» است که در آن تماشاگر به تماشاگرِ فعال و اندیشمند تبدیل می‌شود. طراحی صحنه و میزانسن‌ها در برخی لحظات، یادآور زیبایی‌شناسی مینیمالیستی لارس فون‌تریه، به‌ویژه در فیلم «داگویل» است؛ به‌ویژه در استفاده از فضاهای خالی، نشانه‌گذاری‌های صحنه و تأکید بر حضور فیزیکی بازیگران. جزئیاتی نظیر تکرار کنش روزمره‌ی پاک‌کردن عینک با پاچه‌ی شلوار، در ساختار نمایشی اثر به نمادی از تکرار، وسواس و روزمرگیِ بی‌جان بدل می‌شود. در لایه‌ای دیگر، نمایش به کاوش در مفهوم «تروما» می‌پردازد؛ تروماهای خانوادگی، روانی و جمعی که از سطح ذهن به بدن منتقل می‌شوند. جملاتی نظیر «پیکر تو محراب من است» یا صحنه‌هایی که به رشد بدن و جنسیت اشاره ...