خانم یایا فیلم پرانتقاد عبدالرضا کاهانی این روزها در سینماهای کشور در حال اکران است. نظرات مخاطبان در شبکه های اجتماعی و موج انتقاداتی که به بازیگران و کارگردان فیلم شده است واکنش های مختلفی از سوی عوامل فیلم نیز به دنبال داشته است.
حمید فرخ نژاد با دو پست مختلف در صفحه اینستاگرامش به انتقدادها واکنش نشان داده است. در اولین پست در روزهای اولیه اکران فیلم چنین نتیجه گیری می کند که این فیلم طنز نبوده و توقع طنز برای مخاطب موجبات نارضایتی را برای تماشاگر به وجود آورده است و البته اشاره می کند که متاسفانه بدلیل نوع تبلیغات، توقع فیلم طنز برای مخاطب به وجود آمده است. سوال اینجاست که مسئولیت نوع تبلیغات به عهده مخاطب است یا عوامل سازنده فیلم؟ آیا وقتی تمام عناصر تبلیغاتی از صدای نریتور تا صحنه های انتخاب شده برای تیزر، موسیقی و دیالوگ ها ساختار طنز دارد مخاطب نباید توقع فیلم طنز داشته باشد؟
فرخ نژاد در پست دوم این فیلم را نو و تجربه گرایانه معرفی کرده و عنوان می کند فیلمهای با رویکرد خاص نباید در سینمای رایج اکران شوند و جاهایی مانند سینمای هنر و تجربه با تماشاگران خاص برای این قبیل فیلمها مناسبتر است و البته اشاره می کند که اکران نامناسب ربطی به خود فیلم و عوامل سازنده آن ندارد. سوال اینجاست که آیا عوامل سازنده فیلم هم پیشنهاد اکران در سینمای هنر و تجربه را مطرح کرده بودند یا هدف آنها اکران در سینمای رایج بوده است؟ آیا در صورت اکران در سینمای هنر و تجربه این فیلم مورد توجه مثبت مخاطبان خاص قرار می گرفت؟
آیا مخاطبی که بارها از بازی رضا عطاران، حمید فرخ نژاد و امین حیایی در پرده سینما لذت برده است نباید انتظار بازی خوب از آنها داشته باشد؟ آیا مخاطبی که سینمای کاهانی را با "اسب حیوان نجیبی است"، "هیچ" و "بیست" دوست دارد نباید انتظار فیلمی قابل قبول از کارگردان داشته باشد؟
اینکه تاکید می شود فیلم کمدی نیست می تواند نشان دهنده این باشد که کارگردان قصد ساخت فیلمی اجتماعی سیاسی داشته است که در پس اتفاقات فیلم پیامهای اجتماعی سیاسی را به مخاطب متنقل کند اما چه میزان فیلمساز در این هدف موفق بوده است حائز اهمیت است. اینکه تعدادی از مخاطبان فیلم تصمیم به ترک سالن می گیرند و نارضیاتی عموم مخاطبانی که فیلم را کامل تماشا کرده اند می تواند مورد توجه عوامل فیلم قرار گیرد.
مخاطب، خانم یایا و بازیگرش را نمی شناسد. خانم یایا به سینمای ایران بدهکار نیست. اما وقت مخاطبی که شما عوامل اصلی فیلم را می شناسد و به اعتبار شما به سینما آمده است ارزشمند است. شما به مخاطب و سینمای ایران بدهکارید.
سینماخانه/ حامد بهجتی
