کیفیت کمدی های سینمای ایران همواره محل مناقشه صاحب نظران و تماشاگران بوده اند و این امر در دوره اخیر که بحث استقبال و فروش و نجات اقتصاد سینما پر رنگ تر از قبل گشته، بیش از گذشته نمود یافته است و در چنین شرایطی «تمساح خونی» به روی پرده آمده. فیلمی که اولین ساخته کارگردانی است که سابقه ای طولانی در عرصه بازیگری و ژانر کمدی دارد و به زعم نگارنده نمی توان آن را جدای از پیشه کارگردانی و تجربیات او بررسی کرد. تمساح خونی فیلم خوش ساختی است و رنگ و لعاب لازم و جذابیت های مورد نظر برای اقبال مخاطب را دارا است. از قصه پر تب و تاب و آمیخته به اکشن گرفته تا ترکیب بازیگران همگی موید این مطلب است. جواد عزتی دست به کار مخاطره آمیزی زده و برای این فیلم پر برخورد و شلوغ از حیث اتفاق و ریتم علاوه بر کارگردانی، بازی را نیز انتخاب نموده است. عملکرد عزتی در هر دو بخش قابل اعتنا است؛ به ویژه در حوزه کارگردانی که استاندارهای فنی فیلم را نه در سطح تلویزیون بلکه در اندازه های پرده سینما در نظر گرفته و حتی در پلان ها و سکانس های گفتگو محور نیز به مانند لحظات تعقیب و گریز از قاب ها و کادرهایی با زیبایی شناسی بالا بهره برده است. تمساح خونی در مجموع فیلم سرحال و پویایی است. اگر چه در یک سوم پایانی دچار نوعی نوسان در ریتم می گردد و جذابیت‌های نیمه اول را ندارد ولی می توان از آن به عنوان یکی از نمونه های موفق سینمای کمدی این سال ها یاد کرد که بخش مهمی از آن را مرهون فیلمساز تازه کار ولی با تجربه عرصه بازیگری این ژانر دانست.
سینماخانه / حمید عبدالحسینی