یادداشت های ویژه جشنواره 43 فیلم فجر (37)
«گوزن های اتوبان» با یک اتفاق درگیرکننده شروع می شود و نوید آن را می دهد که با اثری درگیرکننده رو به رو خواهیم بود که از قضا درحال طرح یکی از مسائل مبتلا به جامعه یعنی فضای مجازی هم هست اما هرچه جلوتر می رود به سبب نوع پرداخت فیلمنامه نویس از آن کیفیت ابتدایی فاصله می گیرد و در نهایت نمی تواند به جمع بندی مناسبی در پایان نیز دست یابد. نوید پورفرج انتخاب خوبی است و پیمان قاسم خانی غافلگیر کننده ظاهر می شود. در کلیت اجرای فیلم جلوتر از فیلمنامه است و اینجا هم شاهد هدر رفت یک ایده جالبیم که ماحصلش در حال حاضر یک فیلم متوسط است. در حالیکه با قدری ظرایف بیشتر در فیلمنامه می توانست به یک فیلم اجتماعی خوب بدل شود. البته مشکل فیلمنامه همچنان و در اغلب آثار جشنواره، مهم ترین مسئله محسوب می شود که علل و عوامل زیادی دارد.
سینماخانه / حمید عبدالحسینی
