فیلم سینمایی «شنل» به کارگردانی حسین کندری داستان زنی افغانستانی را روایت می‌کند که مانند دیگر اتباع خارجی ساکن ایران با مشکلات عجیب و زیادی دست و پنجه نرم می‌کند و پس از مرگ مردی که او را به همسری موقت پذیرفته است، زندگی تحت الشعاع قرار می‌گیرد…

باران کوثری که نقش دختر افغانستانی را بدون لهجه ایفا می‌کند، پس از مرگ مردی که او را به همسری موقت برگزیده، متجه می شود شوهرش با شناسنامه آدم دیگری او را صیغه کرده و حالا شخص واقعی و صاحب شناسنامه ادعای مالکیت روی زن را پیدا می کند…

«شنل» که در شمال ایران روایت می‌شود پس از مرگ همسر موقتش متوجه می‌شود که او برای سواستفاده با شناسنامه کارگرش این کار را کرده و در واقع با تبانی به کارگرش هم قول او را داده بوده…

داستان از درگیری های زن افغانستانی و کارگر شوهر موقت وارد فاز تازه ای می‌شود و حالا زنی که در معرض تهدیدهای کارگر قرار گرفته و از ویدیوهایی که شوهر زن در اختیار کارگر قرار داده، باخبر شده باید برای جلوگیری از سواستفاده از تن‌اش مقابل کارگری که طبق شناسنامه شوهر اوست، فکری کند…

ایده سینمایی حسین کندری که البته میان دیگر فیلم های ناامید کننده جشنواره سی و پنجم فیلم شریف و لایقی‌ست و از کش‌مکش‌ خوبی برخوردار است، از میانه به بعد رها می‌شود و خرده داستان‌ها و اتفاق‌هایی مانند شناسنامه قلابی زن و تهدید از دست دادن کارش در محل کار _ زن دکتر یک بیمارستان است _ نمی‌تواند داستان را تا آخر بکشاند و فیلم با پایانی گشاد به اتمام می‌رسد.

«شنل» می‌توانست جای بسیاری از فیلم های بد بخش سودای سیمرغ یا همان اصلی در این بخش قرار بگیرد اما در بخش چشم انداز قرار گرفت و از داوری محروم شد. داوری‌ای که اصلا بعید نبود این غیلم را هم در چند بخش نامزد کند و حتی جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را به مسعود فروتنی بدهد که دقایق کمی در فیلم حضور داشت و بازی بسیار معمولی‌ای اراده داد.

منبع: آنا