فیلیپ راس مدیر فیلمبرداری و ناظر تصویربرداری، اعتقاد دارد دیجیتال برای نگهداری از فیلم‌ها روش امن‌تر و ماندگارتری است، اما تنها راه‌حل نیست.

به گزارش سینماخانه و به نقل از ستاد خبری سی‌وششمین جشنواره جهانی فیلم فجر فیلیپ راس مشاور و مدرس فیلمبرداری با تخصص فیلمبرداری روی دست است. او به سیستم‌های فیلمبرداری دیجیتال و مراحل «پس از تولید» مربوط به آن تسلط کامل دارد و پنج سال و نیم در پروژه «اقیانوس» (مستندی به کارگردانی ژاک پرن و ژاک کلوزو) مدیر تصویربرداری دیجیتال بود. او در این پروژه سکانس‌های شب در بخش‌های زیر آب را بر عهده داشت و در ضمن مسئول فیلمبرداری میکروسکپی بود. در مستند «خانه» (یان آرتوس برتراند) نیز به مدت یک سال و نیم مدیر فیلمبرداری بود و تمام تصاویر را از داخل هلی‌کوپتر ضبط کرد. از فعالیت‌های تلویزیونی او می‌توان به پنج فصل اول سریال «کاملوت» (الکساندر آستیه) اشاره کرد. با راس به عنوان یکی از مهمانان ویژه جشنواره فیلم فجر گفت‌وگو کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

چرا اقیانوس را برای فیلمبرداری انتخاب کردید؟

من انتخابی نداشتم و ازم خواستند. آن زمان یکی از مشهورترین فیلمبرداران در زمینه‌های دیجیتال و نگاتیو بودم. عده‌ای با من تماس گرفتند و گفتند چطور می‌توانیم کیفیت تصویری دیجیتال و نگاتیو را یکسان کنیم. از نگاه من امکان‌پذیر بود برای همین یک سال و چند ماه با آن‌ها جلسه داشتم تا این‌که در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ تست یکسان‌سازی کیفیت تصویرهای دیجیتال و نگاتیو را در شهر مارسی آغاز کردیم. من برای فیلمبرداری زیر آب، ماهی‌هایی از یک گونه، عروس دریایی و نهنگ‌ها را انتخاب کردم و تمام‌شان را با جلوه‌های بصری ساختیم که این پروسه سه سال و نیم طول کشید. از سوی دیگر، ماه‌ها زیر آب فیلمبرداری کردیم. نگاتیو را به عنوان مرجع در نظر گرفتیم و می‌خواستیم ببینیم به آن کیفیت خوب می‌رسیم یا نه. سپس تحقیقات در مورد بافت تصویری را آغاز کردیم تا تحولی در بهبود کیفیت تصاویر دوربین دیجیتال ایجاد کنیم و رنگ گاما را تغییر دادیم. در آن دوران نمی‌توانستیم در دوربین دیجیتال بخشی از تصویر را هایلایت کنیم. بنابراین با ریاضی‌دان‌ها روی کدگذاری سیستم دوربین کار کردیم تا استفاده از دوربین آسان‌تر و کاربردی‌تر شود. در مرحله پس از تولید، زمان زیادی را با متخصص رنگ و مهندسان گذراندم. ایده فیلمبرداری با نگاتیو و فرمت دیجیتال بود. آن موقع ۲K و ۴k وجود نداشت و فرمت دیجیتال HD بود. بنابراین کارمان برای رسیدن به بهترین کیفیت تصویر روی پرده بزرگ واقعاً دشوار بود؛ به‌خصوص که شعارمان این بود که «در پرده بزرگ غرق شو.» ما بالاخره چند تست آیمکس انجام دادیم که موفقیت‌آمیز بود. امروز فیلم‌ها را با فرمت ۴k می‌گیرند اما آینده این فرمت هم مشخص نیست.

می‌شود فیلم‌های قدیمی را با فرمت دیجیتال ترمیم کرد؟

بله. امروز همه این کار را می‌کنند و معمولا فیلم‌ها را از نگاتیو به دیجیتال تبدیل می‌کنند. برای نگهداری از فیلم‌ها روش امن‌تر و ماندگارتری است. اما دو مسأله مطرح است: اول ترمیم فیلم‌های قدیمی و بعد آرشیو. بسیاری از تهیه‌کنندگان و کارگردانان دنبال ترمیم با فرمت‌های ۲K و ۴k هستند. ولی ما فکر نمی‌کنیم دیجیتال تنها راه‌حل برای آینده ذخیره‌سازی و نگهداری فیلم‌ها باشد. بسیاری از کارگردانان می‌خواهند فیلم‌های مهم‌شان سالیان سال دیده شوند، اما من فرمت دیجیتال را چندان مطمئن نمی‌دانم. فراموش نکنید که ما هنوز می‌توانیم فیلم‌هایی از سال‌های ابتدایی ۱۹۰۰ را ببینیم. می‌دانید عمر یک هارد دیسک ۵ سال است؟ بنابراین ذخیره‌سازی دیجیتال اصلا مطمئن نیست. ما داریم روی این موضوع کار می‌کنیم و من عضو هیأت مدیره کمیته فدراسیون فیلمبرداری هستم.

نظرتان نسبت تکنولوژی‌های جدید در عرصه فیلمسازی چیست؟

کار من انتقال دادن حرکت و احساسات است. اهمیت تکنولوژی پیش از آمدن سر صحنه است. پس وقتی سر صحنه هستید، بازیگر یا سوژه فیلمبرداری – که می‌تواند هر چیزی باشد – اهمیت دارد. اما در نهایت آن‌چه مهم است، احساسات و نحوه انتقال احساسات است. تکنولوژی برای کسب آمادگی و حضور سر صحنه است. وقتی سر صحنه هستید، دیگر زمانی برای فکر کردن به تکنولوژی ندارید و هنگام فیلمبرداری باید همه چیز مشخص شده باشد. خلاصه این‌که شناخت و آگاهی از تکنولوژی اهمیت دارد. فیلم‌ساز یا فیلم‌بردار خوب از تکنولوژی سخن به میان نمی‌آورد.

آدرس سایت رسمی جشنواره Fajriff.com و پست الکترونیکی جشنواره Info@Fajriff.com است.

سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر ۱۹ تا ۲۷ آوریل ۲۰۱۸ (۳۰ فروردین تا ۷ اردیبهشت ۱۳۹۷) به دبیری سیدرضا میرکریمی در تهران در حال برگزاری است.