در شروع با فوت پدر خانواده بر اثر خوردن شیرینی آغاز می شود و تداعی کننده  فیلم «یک حبه قند» است و خانواده ای با سطح مالی پایین  که توانایی دریافت جنازه مرحوم را هم ندارند.
داستانی ساده و فیلمنامه ای متوسط که گره گشایی پیچیده ای ندارد می تواند نقطه ضعف فیلم باشد که فیلمساز به خوبی با روایت ساده وبازی گرفتن درست از بازیگرانی چون سینا مهراد، بهرنگ علوی گلاره عباسی، سادگی فیلم را به نقطه قوت بدل کرده است.
فیلم با شوخی های به جا و به دور از لودگی از مخاطب خنده می گیرد و به دور از ادعای عجیب به دنبال سرگرم کردن مخاطب است که از این نظر موفق بوده است. ایدئولوژی و فیلمنامه متوسط برای مخاطب حرفه ای سینما می تواند جذاب نباشد، اما خلق لحظاتی شاد که به مخاطب امروزی به راحتی با آن همراه شود از اهمیت بالایی برخوردار است. فیلمی که به دور از پرگویی، شاد و روان است.

سینماخانه/ حامد بهجتی