فیلم مستند «گلبهار» مصاحبه ای است کوتاه با گلبهار قاسمی پناهجوی افغانستانی که در سال ۱۳۶۸ به همراه همسر خود به ایران مهاجرت کرده و حدود ۳۰ سال است که در ایران مشغول به کار و زندگی است. سارا حمزه پیش از بازگشت طالبان به افغانستان در قامت کارگردان و تهیه کننده مستند؛ برای بیان درد و دل بخشی از مهاجران افغان که در ایران زندگی می کنند به سراغ زنی از قوم هزاره افغانستان رفته است که اگرچه ۳۰ سال است به ایران مهاجرت کرده است؛ فرزندانش را در ایران به دنیا آورده است و به یک زبان مشترک صحبت می کنیم ولی کماکان حس غریب بودن در ایران را دارد. گلبهار اگرچه از مشکلات فرهنگی و سیاسی افغانستان می گوید و زندگی در دیار خود را غیر ممکن می داند. هم زمان از برخی ناملایمات ابراز گله و شکایت می کند؛ به نحوی که غم در صدا و چهره اش به خوبی نمایان می شود. در عین حال سعی می کند که عدالت و توازن را هم در گفته هایش رعایت کند و از اتفاقات مثبت مهاجرت نیز مطالبی را عنوان می کند. مستند «گلبهار» نگاهی همه جانبه به بیان مسائل و مشکلات مهاجران افغان و کشور میزبان ندارد. میزبانی که با توجه به پذیرا بودن از میلیون ها مهاجر افغان دچار مشکلات امنیتی، اقتصادی و فرهنگی بسیاری شده است. با این وجود می توان گفت «گلبهار» پرتره ای است کوتاه از زن مهاجر افغان که با سخت کوشی خود توانسته است که برای رفاه خانواده و فرزندان خود تلاش کند.

سینماخانه / ا.ش شهابی