رفتن به بالا

اخبار سینما، تئاتر و تلویزیون

تعداد اخبار امروز : 0 خبر


  • شنبه ۲۸ تیر ۱۴۰۴
  • السبت ۲۳ محرم ۱۴۴۷
  • 2025 Saturday 19 July

یادداشت ها | سینما خانه | پایگاه خبری سینما، تئاتر و تلویزیون

ضرب آهنگ طنازانه مرگ در انبار زندگی

به گزارش سینماخانه؛ تئاتر «به یک قاتل ساده نیازمندیم» نمایشی کمدی-تراژیک است که همزمان از مولفه های کمدی و تراژدی استفاده می کند. این نمایش روایت شوربختی فردی کارخانه دار و معمولی است که می خواهد قاتلی را برای از بین بردن خود اجیر کند. پیش درآمد نمایش با پیشنهاد عجیب او برای استخدام قاتل […]


«جان سخت»؛ متعادل ، بدون اغراق و موفق

با رسیدن سریال «جان سخت» محصول فیلم نت به ایستگاه پایانی‌اش، اکنون زمان مناسبی است برای نگاهی جامع‌تر و تحلیلی‌تر به اثری که با وجود فراز و نشیب‌ها، توانست مخاطب را با خود همراه کند و تجربه‌ای متفاوت در تلویزیون ایران رقم بزند. روایت الهام‌گرفته از واقعیت یکی از نقاط قوت «جان سخت» جسارت در […]


«بچه زرنگ»؛ انیمیشنی بومی با رنگ و بوی جهانی!

به بهانه اکران آنلاین انیمیشن «بچه زرنگ» نگاهی دوباره داشتیم به این اثر موفق سینمای ایران. «بچه زرنگ» به کارگردانی بهنود نکویی، هادی محمدیان و محمد جواد جنتی که نقطه عطفی در انیمیشن سازی بومی می باشد و در چهل و یکمین دوره از جشنواره فیلم فجر نیز موفق به کسب سیمرغ بلورین ویژه هیأت […]


«رها» بیشتر از یک فیلم

فیلم «رها» به کارگردانی حسام فرهمند در جشنواره فیلم فجر نگاه های بسیاری را به خود جلب کرد و به عنوان یکی از فیلم های اکران نورزوی، می تواند گزینه مناسبی برای تماشای یک فیلم اجتماعی در سینما باشد. «رها» قصه دختری است که بعد از به سرقت رفتن لب تاپ اش از پدرش می‌خواهد […]


«چشم بادومی» کشمکش هویت در فرهنگ های نوظهور

«چشم بادومی» به کارگردانی ابراهیم امینی، روایتی تازه از تأثیرات فرهنگ های بیگانه بر جوانان ایرانی است که البته این تأثیرات موضوعی جهانی است و تنها مختص یک جامعه و زمانی خاص نیست. «چشم بادومی» بیش از آنکه یک روایت داستانی باشد، بازتابی از دغدغه های هویتی نسل امروز است. فیلم به شکلی متفاوت از […]


یادداشت های ویژه جشنواره 43 فیلم فجر (37)

«گوزن های اتوبان»؛ زندگی در فضای مجازی

«گوزن های اتوبان» با یک اتفاق درگیرکننده شروع می شود و نوید آن را می دهد که با اثری درگیرکننده رو به رو خواهیم بود که از قضا درحال طرح یکی از مسائل مبتلا به جامعه یعنی فضای مجازی هم هست اما هرچه جلوتر می رود به سبب نوع پرداخت فیلمنامه نویس از آن کیفیت […]


یادداشت های ویژه جشنواره 43 فیلم فجر (36)

«خدای جنگ»؛ جنگجوی باخدا

«خدای جنگ» با اینکه فیلم محصول ارگانی است؛ اما گرفتار شعارزدگی نمی شود و در تعریف قصه اش موفق است. فیلم می تواند یکی از تلاش های به سرانجام رسیده در عرصه نظامی را در قالب درام به مخاطب منتقل کند و این نشان می دهد فیلمساز کارش را بلد است. یعنی مدیوم سینما را […]


یادداشت های ویژه جشنواره 43 فیلم فجر (35)

«خاتی» و نگاه آن طبیعت

فیلم سینمایی «خاتی» به کارگردانی فریدون نجفی، نوشته احمد رفیع‌زاده و تهیه‌کنندگی محمد کمالی‌پور در چهل و سومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر به نمایش در آمد. در دل کوه‌های زاگرس، جایی که زمین و آسمان به هم گره خورده‌اند، خاتی روایت زنی است که همچون بلوط کهنسال این سرزمین، ریشه در خاک دارد اما در […]


یادداشت های ویژه جشنواره 43 فیلم فجر (34)

«ماریا»؛ ماریا پیچیده نمایی کاذب

«ماریا» ایده ای کنجکاوی برانگیز دارد که شنیدن اش می تواند مخاطب را درگیر کند اما فیلمنامه این ایده به ظاهر مناسب را با شکلی روایت می کند که تماشاگر را دلزده کند و باعث قطع شدن ارتباطش با مخاطب گردد. «ماریا» چند ایده بصری را هم به تصویر می کشد که از آن جمله […]


یادداشت های ویژه جشنواره 43 فیلم فجر (33)

«شاه نقش»؛ خاطرات هنرپیشه نقش آخر

«شاه نقش» می خواهد ادای دینی باشد به هنروران سینمای ایران و رنج های آن ها را بازگو کند اما فیلمنامه اش مشوش و دوپاره است. نیمه اول راجع به سینما است اما در بخش بعد از خط اصلی خارج می شود و می خواهد آن را با انتخابات و شرایط سیاسی – اجتماعی ممزوج […]


logo-samandehi

تبلیغات

یادداشت ویژه

ضرب آهنگ طنازانه مرگ در انبار زندگی

به گزارش سینماخانه؛ تئاتر «به یک قاتل ساده نیازمندیم» نمایشی کمدی-تراژیک است که همزمان از مولفه های کمدی و تراژدی استفاده می کند. این نمایش روایت شوربختی فردی کارخانه دار و معمولی است که می خواهد قاتلی را برای از بین بردن خود اجیر کند. پیش درآمد نمایش با پیشنهاد عجیب او برای استخدام قاتل شروع می شود. ادامه نمایش با حضور گروه بیت باکس و معرفی آنها ادامه پیدا می کند. نفر دوم (خدمتکار شوخ) هم که شخصیتی دوگانه دارد همراه این گروه با ضرباهنگی شوخ معرفی می گردد. خط نمایش با مکالماتی بین این دو نفر ادامه پیدا می کند. در ادامه نمایش قاتل زن برای کشتن کارخانه دار وارد نمایش می شود و با کشمکش شخصیت ها احساس ترس/شفقت به اوج خود می رسد. پالایش روانی شکل می گیرد و نمایش با ضرباهنگ گروه بیت باکس تمام می شود. به نظر ساختار نمایش کمدی است ولی با جشن و سرور به پایان نمی رسد بلکه با پایان بندی خوش و همکاری زن و مرد به انتها می رسد. صحنه نمایش انبار پوشک (خوش پوشک) هست که اشاره ای به احساس زمینی آدمیان و نیاز اولیه او به تخلیه است. ترکیبی از احساس و بدن مادی انسان برای ادامه زندگی. شخصیت محوری نمایش کارخونه‌دار بینامی هست که درخواست یک قاتل ساده دارد، از شرکتی خدماتی که او هم بی‌نام هست. مرد یا «آقای» کارخانه‌دار عاجز از این کار «ساده» است. گروه بیت‌باکس مثل اشباحی هستند که فقط سایه‌شان در پس‌زمینه صحنه پیداست و گهگاه در نقاط عطفی وارد نمایش می‌شوند. شخصیت دوم مرد خدمتکار چاقی است که با گروه چهار نفره بیت‌باکس و انجام حرکات هیپ‌هاپ و ضرباهنگی که با دهن اجرا می شود وارد صحنه می‌شوند. انگار نه انگار که کسی می خواهد کشته شود. کارخانه‌دار با یک بحران عمیق وجودی و عاطفی دست‌وپنجه نرم می‌کند. او خسته، غمگین و از نظر جسمی و روانی فرسوده است (گرفتگی عضلات گردن، ناتوانی در خودکشی). پرسش مکرر او از خدمتکار (تو منو دوست داری؟) و حسرتش از نبود عشق از سوی مادر و همسر، به یک زخم عاطفی عمیق در کودکی اشاره دارد. به نظر می رسد که این سرکوبی، او را از ارتباط عاطفی با بدن خودش و در نتیجه دیگران محروم کرده و به انزوای روانی‌اش منجر شده است. راه حلی که پیدا کرده است این است که کسی را اجیر کند تا بدن رنجورش را بکشد. روان را که نمی شود مستقیم تنبیه کرد این تن بی مقدار است که باید از بین برود. خدمتکار کارخانه، با شخصیت شوخ و پرهیاهو، نقش یک کمدی‌ساز را در نمایش ایفا می‌کند، اما رفتارش لایه‌های عمیق‌تری را نشان می‌دهد. او با دو همسر و آرزوی تتو کردن اژدها، به دنبال هویت و خودنمایی است، اما وابستگی‌اش به پول کارخانه‌دار و طعنه‌هایش درباره پول، نشان‌دهنده یک جهان‌بینی مادی‌گرا است که شاید نتیجه ناامنی‌های مالی یا اجتماعی باشد. از منظر روان‌شناختی، طنز خدمتکار می‌تواند مکانیسمی دفاعی باشد که او برای ...