رفتن به بالا

اخبار سینما، تئاتر و تلویزیون

تعداد اخبار امروز : 2 خبر


  • چهارشنبه ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
  • الأربعاء ۷ ذو القعدة ۱۴۴۵
  • 2024 Wednesday 15 May

آدلاید یک فیلم به شدت روانشناسانه با فیلمنامه ای دقیق و پرجزئیات که تا آخرین لحظه مخاطب را با خود همراه می سازد. ایده ای که خوشبختانه اینجا به هدر نرفته است و با کارگردانی متناسب به یکی از فیلم های خوب این دوره از جشنواره بدل گشته است. ضلعی برای خروج فیلم درصدد است […]

آدلاید
یک فیلم به شدت روانشناسانه با فیلمنامه ای دقیق و پرجزئیات که تا آخرین لحظه مخاطب را با خود همراه می سازد. ایده ای که خوشبختانه اینجا به هدر نرفته است و با کارگردانی متناسب به یکی از فیلم های خوب این دوره از جشنواره بدل گشته است.
ضلعی برای خروج
فیلم درصدد است تا تاثیر خشونت و جنگ را در فضایی بی زمان و مکان به مخاطب منتقل کند و در نهایت با پایانی هولناک اثر آن را موکد نماید. طراحی صحنه و لباس و عدم استفاده از دیالوگ بر تاثیر گذاری بیشتر فیلم نقش مثبتی داشته است. صدابرداری و صداگذاری از امتیازات این فیلم محسوب می شود.
یوفو
این فیلم بیشتر موقعیت محور است تا داستان محور. در اینجا نیز دیالوگی شنیده نمی شود و باز یک نوجوان این بار یک دختر بچه محور تاثیر پذیری از محیطی است که در آن خشونت و سختی بارزترین شاخصه است. شاید طولانی بودن از جمله نکات اصلی ضربه زننده به فیلم محسوب می شود.

ناظر
یکی از فیلم های قابل بحث این دوره که شخصیت اصلی را به واسطه شغل اش در موقعیتی پارادوکسیکال قرار می دهد و وقتی در پایان ماجرا مجدد به محیط کاری اش باز می گردد؛ درمی یابیم که تغییراتی در درون او به وجود آمده.
داستان یک شب دزدی
فیلمی که مدعی کمدی از نوع فانتزی است اما در سطح باقی مانده. شوخی ها کارایی ندارند و در حد ایده هایی تلویزیونی عقب و رو هستند. در نهایت با فیلمی شکل نگرفته طرفیم که مخاطب را درگیر نمی کند.
یادگاری
به نظر می رسد کارگردان در پی آن بوده تا محیطی ترس آلود را برای شخصیت کودک و مواجه اش با پیرمرد خلق کند اما آنچنان که باید و شاید به این موضوع دست نیافته و به نوعی صرفاً از سوی پیرمرد شاهد رفتارهای عصبی هستیم بدون اینکه منطقی برایش در نظر گرفته شود. موسیقی به ویژه در منزل پیرمرد جالب نیست و فضایی بالعکس از موقعیتی هراس آلود را بازتاب می دهد. بازی بازیگر کودک از جمله امتیازات فیلم است.
نعش کش
یکی از فیلم اولی ها؛ ولی فکر شده این دوره از جشنواره با ایده و فیلمنامه ای مناسب برای یک فیلم کوتاه و سایر جزئیاتی که چه در بخش متن و چه در ساختار و اجرا به شکلی متناسب در کنار هم قرار گرفته اند و یک فیلمساز خلاق و با آینده را نوید می دهد.

تبعید
فیلمی تک لوکیشن با موقعیتی خاص که از حیث ایده نو و تازه است. بازی شادی کرم رودی و انتخابش جالب توجه و جز نقاط قوت محسوب می شود. نمای پایانی یکی از پیوندهای مضمونی و سینمایی دلپذیر در این دوره از جشنواره را بر پرده نقش می بندد.
فراگ۷
رویکرد فیلم به دفاع مقدس و دوران جنگ با زاویه ای انسانی از منظر ورود به دنیا (تولد) و رفتن (مرگ یا شهادت) قابل قبول است. طراحی هنری به ویژه در حوزه صدا و بازی بازیگران از نقاط قابل تامل به حساب می آید.

معارفه
بیش از همه این فرم فیلم است که جلوه گری می کند و شاید حتی کلیه ی قسمتهای دیگر را نیز تحت تأثیر خود در می آورد. فرمی که علت و ضرورت اش در کلیت اثر درک نمی شود و حتی ابهام و سوال هم ایجاد می کند. با این همه سوژه فیلم و نگاه انسانی پشت آن قابل قبول است.

لاری
رویکرد مضمونی تازه ای به ویژه در فیلم کوتاه دارد و جنبه های تازه ای از بازیگری سیاوش چراغی پور را خاصه در این عرصه به نمایش می گذارد. پایان بندی فکر شده و جالب توجه است و به خوبی در کلیت اثر کار می کند.

دنیامنم فوعه
فیلمی با محوریت بحران سوریه که ساکنان یک اردوگاه در محاصره را به تصویر می کشد. توجه به جنبه های حسی و عاطفی افراد حاضر در این موقعیت با فیلمی که توسط یک دوربین فیلمبرداری ضبط می شود علی رغم فشارهای پیرامونی از جمله نکات مثبت فیلم است هر چند که در بخشهایی نیز شعاری است.

کرم چاله
یکی دیگر از آثار با محوریت روانشناسی که به سبب تعدد شکل های روایی چندان منسجم نیست و مخاطب را با سردرگمی مواجه می کند اما خالی ازسکانس ها و موقعیت های خوب هم نیست که از آن جمله می توان به سکانس تست بازیگری اشاره کرد.

سردست
فیلمی که می کوشد تا مسایل اعتقادی و مذهبی را در دل یک موقعیت داستانی بپرورد و علی رغم برخی کمبودهای مربوط به فیلمنامه و عدم پرداخت کاراکترها اما در مجموع می توان گفت به توفیق نسبی دست پیدا می کند.
اوروبروس
ایده فیلم فوق العاده است. سفر به گذشته و سرک کشیدن به موقعیت هایی که قبلاً به شکلی دیگر رقم خورده است که با چاشنی رازآلودگی در ساختار تلفیق گردیده و ماحصل آن فیلمی قابل قبول است و از خودگذشتگی یک مادر را به شکل و شیوه ای معماگونه در ساختار درام جا می اندازد.

صونا
یکی از معدود تولیدات بومی موفق در این دوره که علی رغم زبان آذری اما شخصیت می سازد و از طریق فضاسازی درست فیلمساز ما را با درونیات شخصیت صونا آشنا و همذات می سازد. فیلم درعین حال و در قالب داستان اش بازگو کننده یکی از معضلات و مسائل اصلی اجتماعی یعنی ازدواج و مشکلات پیرامون آن خاصه در زمینه افزایش سن و تبعات و علل آن است.

سینماخانه / حمید عبدالحسینی

اخبار مرتبط

نظرات



آخین اخبار