ابوالفضل جلیلی در حاشیه دومین روز از جشنواره فیلم سلامت و در گفت و گو با ستاد خبری جشنواره بیان داشت: سلامت، حوزه‌ایست که سینمای مستند باید در مواجهه با آن با سند و مدرک عمل کند و چه کسی می‌تواند ادعا کند که قادر است از حقیقت حرف بزند؟ فیلمساز عرصه مستند تنها می‌تواند از واقعیت‌ها حرف بزند. این دو مفهوم با یکدیگر فرق دارند. فیلمسازی که می‌خواهد از حقیقت حرف بزند باید از هیچ چیز، حتی از خطوط قرمز نترسد.

جلیلی در ادامه گفت: در شرف ساخت فیلم هستم و امروز برای دیدن آثار آمده‌ام اما در کل یک انتقاد جدی دارم. چرا اینقدر می‌خواهیم از دریچه سینما به همه چیز ورود کنیم؟ اگر هدف، صحبت کردن درباره سلامت است، بهترین راه سفر مقامات و مسوولان حوزه بهداشت و همین فیلمسازان به مناطق محرومی مثل سیستان و بلوچستان است. شاید حرف واقعی درباره سلامتی و بهداشت را باید از کسی پرسید که بلوچ است و در آن منطقه زندگی می‌کند. اگر جشنواره را در بلوچستان برگزار می‌کردند عجب بازخورد خوبی در فضای مجازی پیدا می‌کرد، به فرض که اینطور هم نمی‌شد، خدا خبر داشت و همین کافی بود.

این مستندساز در خاتمه اشاره داشت: در رابطه با سلامت و سلامتی، رعایت کردن بهداشت یک هدف است و گاهی ما برای رسیدن به هدف لقمه را دور سر خودمان می‌پیچانیم. مثلا چرا به جای این همه کار فرهنگی، یک کار اقتصادی درست و حسابی نمی‌کنند و قیمت دستمال کاغذی را پایین نمی‌آورند؟ شاید بتوان گفت سینما همان ابزاریست که می‌تواند چنین راهکارهایی را پیشنهاد بدهد.

سومین دوره جشنواره فیلم سلامت به دبیری محمد کیاسالار از اول تا ۵ شهریور ۹۷ در پردیس چارسو ادامه دارد.