شادی جلیلیان کارگردان نمایش “در ستایش جنگ” در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار سینماخانه از کلیشه های رایج و معمول درباره جنگ به سراغ جان باختگان می رود و فراتر از زمان و مکان اینبار اجساد کشته شدگان صحنه را می آرایند و از پس پرده خاطراتشان بیرون کشیده می شوند و با ما به گفتگو می نشینند.

جلیلیان کارشناس ارشد نمایش و دانشجوی دکتری پژوهش هنر افزود: تمرینات از تیر ماه و با برگزاری یک کارگاه با محوریت جنگ و ‌تحت تاثیر خوانش نمایشنامه هشتمین سفر سند باد اثر استاد بهرام بیضایی آغاز شد و سه ماه ادامه داشت. ساختار و چارچوب کلی متن در طول کارگاه مشخص شد و پس از آن برای هر شخصیت یک روایت و‌گذشته طراحی و توسط خانم زهرا منصور، من و البته بخشی هم با استفاده از جملات استخراج شده از دل کارگاه توسط بازیگران و با مشاوره خانم رزیتا فیروزان دیالوگ نویسی شد.

اما آنچه از ابتدا در ذهنم بود متنی با محوریت واژه ی جنگ بود و ویرایش نهایی را هم با همین دیدگاه انجام دادم. فکر نمی کنم در مقطع زمانی که ما زندگی می کنیم و در این کره ی خاکی بتوان انسانی را پیدا کرد که زندگیش به شکل مستقیم یا غیر مستقیم درگیر جنگ نباشد.

جلیلیان ویژگی خاص این تئاتر را گروه سنی هنرمندانی را اعلام کرد که نقش آفرینی می کنند. تمامی اعضا گروه از بازیگران تا دستیاران کارگردان، منشی و مدیر صحنه، مسئول نور و موسیقی حتی عکاسی و فیلمبرداری و‌ ساخت فیلم و ‌تیزر همگی از هنر جویان هنرستان سوره هستند.

وی سخت ترین و ‌چالش برانگیز ترین ویژگی این اجرا را کار با گروه سنی نوجوان خواند که به دلیل نداشتن تجربه زمان، انرژی و صبر و حوصله بیشتری می طلبید. وی در ادامه افزود: صادقانه بگویم من هیچ قصدی برای اجرای عمومی این کار نداشتم و اگر پیشنهاد، پشتکار و حمایت مالی خانم فیروزان نبود این کار هرگز به این مرحله نمی رسید. البته همین می تواند یک فرصت هم به حساب بیاید، چرا که این بچه ها هنوز درگیر کلیشه ها و حاشیه های فضای کار حرفه ای نشده اند و سرشار از خلاقیت اند.

در کل جنگ یک موضوع جهانی است و از ابتدای خلقت، آدمی درگیر آن است و فقط شکل عوض می کند. گاهی جنگ، نبرد میان انسان و اهریمن می شود و گاهی جنگ با خود و امروز هم کل دنیا درگیر آن است. پس یک موضوع اجتماعی است.

جلیلیان در انتها افزود: به زودی تمرینات کار جدید آغاز خواهد شد که امیدوارم دومین همکاری من و خانم فیروزان باشد.

سینماخانه / خبرنگار و عکاس: پیام احمدی کاشانی