فیلمی که به تعبیر راوی به سبک خاطره نگاری به جست وجوی یک هنرمند گمنام در روستایی می پردازد که روزگاری از جمله فعالان فرهنگی به شمار می آمده اما اکنون و به سبب موانع و مشکلات معیشتی و البته سیاست گذاری با سختی هایی رو به رو است اما همچنان این رویه را حفظ نموده است. فیلم اگر چه در دسته مستند نیمه بلند قرارمی گیرد اما جز چند موقعیت جغرافیایی محدود که در ابتدای فیلم و تا رسیدن به سوژه ادامه می یابد درقسمت های پسین به گفت و گویی طولانی با کاراکتر موردنظر در تک لوکیشنی محدود روی می آورد که نتیجه اش پس از چند دقیقه فضایی ملال آور در برخی لحظات است.
اما از همه ی این ها که بگذریم تلاش فیلمساز در ساخت فیلمی با امکانات محدود قابل تقدیر است. فیلمی شریف و ساده که رسالتی بزرگ را بر دوش می کشد که همانا عدم فراموشی هنرمندانی است که با همه ی سختی ها همچنان عاشقانه در گوشه ای از این سرزمین در جست وجوی علاقه شان به تکاپو مشغولند.
سینماخانه / حمید عبدالحسینی