فیلم کوتاه پدیده فوق العاده ای است که می توان از ابعاد مختلف به آن نگریست. گذشته از جنبه های تمرینی و تجربه گرایانه این مدیوم که عده ای آن را پلی برای آزمودن مهارت ورود به سینمای بلند قلمداد می کنند. ایجاز نهفته در این قالب که می توان آن را در هر بخشی اعم از داستانی، تجربی و حتی داستانی و انیمیشن به کار گرفت؛ جز بی بدیل ترین ظرفیت های این بخش از هنر سینما است که حتی درمواردی فیلمسازان مطرح و یا بازیگران شناخته شده را نیز به طبع آزمایی در آن فرامی خواند. نوشتن فیلمنامه ای با محدودیت زمانی فیلم کوتاه و اساساً یافتن سوژه و ایده مناسب برای آن همواره از پر چالش ترین مراحل ساخت یک فیلم کوتاه به شمار می رود. ایده ای که بتوان آن را در چنین ظرفی با آغاز و انجام مناسب پروراند و به جنبه های شخصیت پردازی با اندازه ای مناسب پرداخت و این رویکرد را در اجرا و ساخت نیز ادامه و تکمیل نمود. بنابراین توصیفات، جشنواره فیلم کوتاه را می توان به عنوان رویدادی که عرضه این قالب از سینما را در مقیاسی با گستره رسانه ای و در ابعاد فرا ملی که همچون چون یک پایگاه بر عهده دارد؛ دانست. رویدادی که از مهم ترین و کاربردی ترین جشنواره ها و محلی جهت تضارب افکار و اندیشه های متنوع و متعدد در این حوزه است که برگزاری آن در هر شرایطی را اجتناب ناپذیر می نماید.
سینماخانه / حمید عبدالحسینی 

در همین زمینه بخوانید: سینمای صنعتی یا صنعت سینما !؟