در روز ششم از برگزاری جشنواره چهل و دوم فجر سانس اول خانه جشنواره در برج میلاد به دلیل تقارن با شهادت امام موسی کاظم (ع) تعطیل بود و فرصتی را فراهم کرد تا اصحاب رسانه ضمن استراحت به تنظیم گزارش ها و برنامه های خود بپردازند. در سانس دوم و رأس ساعت ۱۶ فیلم “نپتون” روی پرده رفت. اثری که با دغدغه پرداختن به جریان زندگی طبقه متوسط، مسائل مختلفی را در زندگی زناشویی، جایگاه فرزندان و نحوه تربیت و ارتباط والدین با آن ها در سنین مختلف دستمایه قرار داده است. اما به سبب تعدد مضامین و گستردگی آنها و عدم وجود یک مرکزیت محوری، فیلم در مجموع کلیت واحدی پیدا نمی کند. فیلمبرداری و قاب بندی ها قابل قبول و تدوین در خدمت ریتم آرام اثر است که دربرخی قسمت ها از جمله پایان بندی برای مخاطب با ملال همراه است. امین میری از جمله بازیگران شاخص نپتون است.
نشست خبری نپتون با گله گذاری میری از عدم توجه به بازیگران کمتر شناخته شده در سینما و تئاتر همراه می شود و او نسبت به تبعیض های موجود دراین زمینه با لحنی بغض آلود انتقاد می کند که مورد توجه رسانه ها قرار می گیرد.
سانس بعدی اختصاص به یک انیمیشن دارد. “شمشیر و اندوه” که با تکنیک رئال _ انیمیشن ساخته شده و الحق در سطح بالایی از حیث اجرایی قراردارد اما نکته اینجا است که چرا چنین زحمت و تلاشی با یک فیلمنامه سر و شکل دارتر و دقیق همراه نیست و نمی تواند مخاطب را با یک قصه منسجم پای فیلم بنشاند.
پس از اتمام این سانس سالن رسانه ها باز هم شلوغ شده و خبر می رسد که جانشین وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به خانه جشنواره فجر چهل و دوم آمده است.

به تماشای آخرین ساخته محمدرضا ورزی یعنی “پروین” می نشینیم که سانس پایانی خانه جشنواره را به خود اختصاص داده . ورزی مطابق علایق اش باز هم به سراغ یک شخصیت تاریخی رفته اما با این تفاوت که اینجا خبری از سیاستمداران نیست و پرتره یک شاعر زن دستمایه است. فیلم بر محور سال های پایانی زندگی اعتصامی متمرکز است و شاید عدم پرداخت به نحوه ورود او به دنیای شاعری یکی از مواردی است که ما را کمتر با دنیای ذهنی او وجایی که نطفه شکل گیری احساسات او بسته شده آشنا می سازد. به خصوص اینکه فیلم تنها در یک سوم پایانی به سراغ شعرهایش و خوانش آنها روی می آورد که اگرچه لازم است اما کافی نیست. در مجموع می توان از فیلمبرداری و طراحی صحنه به ویژه لوکیشن ها به عنوان نکات قابل تامل اشاره داشت. مارال بنی آدم انتخاب مناسبی برای نقش پروین است هرچند که گریم سنگین شاید تا حدودی از باورپذیری کم کند ولی بنی آدم با تسلط لحظات مختلف فراز و فرودهای عاطفی نقش را پشتیبانی می کند و عملکردی موفق برجای می گذارد.
با وجود اعلام قبلی برگزاری بخش بین الملل و بازار فیلم اما همچنان شاهد اطلاع رسانی دقیقی در این زمینه نیستیم و مشکل همیشگی در حاشیه قرار گرفتن این بخش زیر سایه سودای سیمرغ  است که دامن گیر بخش فیلم های کوتاه و مستند نیز هست.
ساعت از نیمه شب گذشته که بابرگزاری نشست فیلم پروین، روز ششم جشنواره نیز به اتمام می رسد تا درانتظار سه روز پایانی باشیم . جشنواره ای که هنوز انتظار رسیدن فیلم های بهتر درآن را داریم.
سینماخانه / حمید عبدالحسینی