زهرا انصاری‌فرد: مخاطب امروز آگاه است و کمدی سیاه را خوب می‌فهمد

به گزارش سینماخانه؛ زهرا انصاری‌فرد در نمایش «نامه اداری» نقش «هلنا (نلی)» رئیس هیئت‌مدیره سازمان را بازی می‌کند؛ شخصیتی شیطان، جذاب و تأثیرگذار که در دل یک متن سنگین و پادآرمان‌شهری، رنگ و تنوعی تازه به نمایش می‌بخشد. او گفت‌وگو با سینماخانه از روند انتخاب نقش، نگاهش به شخصیت هلنا و تجربه همکاری با گروه می‌گوید.

چگونه برای نقش‌تان در «نامه اداری» انتخاب شدید؟

شاید با توجه به کاراکتر و شناختی که آریو راقب‌کیانی از من داشت این انتخاب صورت گرفت و از ایشان برای این اعتماد ممنونم. من نقش هلنا (نلی)، رئیس هیئت‌مدیره سازمان را بازی می‌کنم؛ نقشی که شیطنت‌ها و جذابیت‌های خاص خودش را دارد. از آنجا که متن هاول از نظر محتوایی سنگین است، وجود شخصیتی مثل نلی با تنوع و جذابیتش می‌تواند به مخاطب کمک کند نمایش را بهتر درک کند.

اولین برداشت‌تان از شخصیت هلنا چه بود؟

چون برای مخاطب احترام زیادی قائلم، هلنا را شخصیتی جذاب و متفاوت دیدم. او بیشتر وقتش را در سازمان می‌گذراند تا اینکه کار مفیدی انجام دهد؛ اما از نگاه نویسنده، نقش مؤثر و هدفمندی دارد.

چالش‌برانگیزترین جنبه این شخصیت برای شما چه بود؟

جذابیت نقش برای مخاطب مهم‌ترین مسئله برای من بود و تلاش کردم این ویژگی را در بازی حفظ کنم.

برای آماده شدن نقش چه تمرین یا پژوهشی انجام دادید؟

از آنجا که متن نمایش ایرانی نبود، باید درباره رفتارها و اکت‌های بازیگران خارجی اطلاعات جمع می‌کردم. با مطالعه و رعایت اصل مشاهده، تمریناتم را شروع کردم.

تعامل شما با دیگر بازیگران برای واقعی‌تر شدن فضای سازمانی نمایش چگونه است؟

با پذیرش نقش و ارتباط برقرار کردن با آن و همچنین تمرین‌های مداوم با دوستان هنرمندم و راهنمایی‌های کارگردان، این تعامل شکل گرفت. مهم این است که هر بازیگر بتواند نقش را «زندگی» کند.

تم‌های «کمدی سیاه» و «پادآرمان‌شهری» را چطور در بازی‌تان منعکس کردید؟

کمدی سیاه در کلیت نمایش نمود دارد و نتیجه یک کار گروهی است. هلنا نیز بخشی از این گروه و فضای کلی اثر است.

به نظرتان زبان جدید «تایدپه» نماد چیست؟

این زبان نمادی از یک کار بیهوده است که در نهایت هم مشخص می‌شود نتیجه‌ای ندارد. می‌تواند نشان‌دهنده تلاش بی‌ثمر برخی اعضای جامعه یا سازمان برای رسیدن به قدرت از طریق روش‌های غیرمعمول باشد؛ تلاش‌هایی که معمولاً به شکست می‌انجامند.

آیا نمایش نقدی بر بوروکراسی واقعی دارد؟

بله، همین‌طور است. مخاطب امروز آگاه است و می‌تواند تحلیل کند. متن، کارگردانی، میزانسن و بازی گروه به‌گونه‌ای است که این نقد به‌خوبی منتقل می‌شود. با توجه به پیام‌ها و کامنت‌های مخاطبان، خوشحالیم که در این مسیر موفق بوده‌ایم.

در تمرین‌ها لحظه یا دیالوگی بود که بار عاطفی زیادی برایتان داشته باشد؟

تقریباً در تمام لحظات تمرین از نظر عاطفی متأثر بودم، چون هر صحنه ویژگی‌های خاص خودش را دارد.

چطور با دکور و فضای صحنه ارتباط برقرار کردید؟

وقتی بازیگر نقش خود را ببیند، بشناسد و بپذیرد، ارتباط با فضا برایش طبیعی می‌شود. وقتی نقش برای بازیگر باورپذیر باشد، برای مخاطب هم باورپذیر خواهد شد.

چه چیزی از این تجربه برایتان ماندگار خواهد بود؟

استقبال و رضایت مخاطبان؛ هم از کلیت نمایش و هم از باورپذیری و زیبایی نقش هلنا (نلی).

تماشاگر بعد از دیدن نمایش چه چیزی با خود می‌برد؟ استقبال چگونه بود؟

به نظرم مخاطب با فکر و تأمل سالن را ترک می‌کند. وقتی واقعیت از دل هنر به تصویر کشیده می‌شود، قلب مخاطب را جذب می‌کند. استقبال بسیار خوب بوده و امیدوارم بیشتر هم بشود. مهم این است که مخاطب با توجه به هزینه و زمانی که صرف کرده، راضی و خوشحال باشد. از شما سپاسگزارم بابت خدمت‌رسانی و توجه‌تان به هنر و هنرمندان.