مونا زندی حقیقی پس از ۱۳ سال، دومین فیلم خود را با عنوان «بنفشه آفریقایی» و به تهیه کنندگی علیرضا شجاع نوری روانه سی و هفتمی جشنواره ملی فیلم فجر کرده است. فیلمی ساده، تک خطی و بدون پیچیدگی که داستان زنی به نام شکوه را روایت می کند که به همراه همسر دومش (رضا) تصمیم می‌گیرد تا فریدون همسر سابقش را به خانه خود بیاورند. روایتی که برای مخاطب ایرانی قابل پذیرش نمی باشد. هرچقدر که از منظر روشنفکرانه به فیلم بنگریم؛ حضور هم زمان دو مرد به عنوان همسر سابق و فعلی و زندگی مسالمت آمیز سه نفره به هیچ عنوان، چه از لحاظ شرعی و چه عرف حاکم بر جامعه قابل هضم نمی باشد. زندی در مصاحبه ای عنوان کرده است که اینگونه روابط هیچگونه مشکل شرعی ندارد و داشتن حجاب بازیگر زن در فیلم را که در تمامی فیلم های ایرانی باید رعایت شود را دلیل بر این موضوع می داند. زندی، عصبانی شدن مخاطب از داستان را بی اهمیت می داند و به گفته او روابط انسانی بالاتر از هر گونه معادله دیگری می باشد!

به نظر می رسد؛ برخی از آثار نازل سینمای ایران با تکیه بر مباحث حساسیت برانگیز در صدد جذب مخاطب و گیشه هستند. گاهی با ژانر کمدی و گاهی با پرداختن به موضوعات اجتماعی

سینماخانه / ا.ش شهابی