او یکی از بی بدیل ترین شمایل های تاریخ بازیگری سینمای ما بود. مردی که چه از حیث تئوریک، دانش و سواد و چه در زمینه تجربیات عملی و اجرایی در زمره برترین و کارآزموده ترین های این حرفه به حساب می آمد و با ذهنی سرشار، بیانی آماده و بدنی منعطف و درخدمت کاراکتر، توانی جادویی در خلق و پردازش شخصیت هایی بسیار متفاوت و دور از یکدیگر را به همراه داشت.

کارنامه پورحسینی مملو از نقش آفرینی های به یادماندنی است که هر مخاطبی را به وجد می آورد؛ طلسم، باشو غریبه کوچک، مریم مقدس، اولین شب آرامش، مختارنامه، قاتل اهلی و نمایش کارنامه بندار بیدخش تنها بخشی از رنگین کمان متنوع آثارش در حدود نیم قرن حضورش جلوی دوربین و یا روی صحنه نمایش بود.

اما با این همه آنچه شخصیت پرویز پورحسینی را برای مخاطب ملموس می ساخت تنها حضور هنرمندانه اش در سینما، تئاتر و تلویزیون نبود بلکه منش، اصالت، معرفت و متانت اش در هر برخورد و مواجهه با مردمی بود که در همه ی این سال ها به عشق و مهر آنها نقش آفرین بود. هیچ مخاطبی رفتاری حاشیه آمیز و جنجال آفرین را از او سراغ ندارد چرا که پیوسته بر کارش متمرکز بود و تا آخرین لحظه حیاتش در تکاپوی نوجویی و آزمودن مسیرهای نو بود.

روانش شاد و درآرامش ابدی

سینماخانه / حمید عبدالحسینی