نرگس آبیار بعد از فیلم موفق «شبی که ماه کامل شد» باز هم سراغ زوج الناز شاکردوست و هوتن شکیبا رفته است. هوتن شکیبا در «ابلق» بار دیگر بازی درخشان خود را به نمایش می گذارد و الناز شاکردوست همچنان خوب است اما فیلم به اندازه فیلم قبلی آبیار وجهه خاصی از بازیگر را به نمایش نمی گذارد. فضای فیلم در زورآباد است که به خوبی فضاسازی شده است و جلوه های ویژه فیلم نیز به شکل قابل تحسین، از عهده کار بر آمده است.
بهرام رادان که با دور شدن از فضای لاکچری و شیک پوشی در نقش مردی از زورآباد ایفای نقش می کند  به نظر با نقش فاصله زیادی دارد و حتی چهره پردازی رادان هم به اندازه چهره پردازی هوتن شکیبا خوب نیست و می شد با چهره پردازی متفاوت نقش را باورپذیرتر نمود. گلاره عباسی با چهره پردازی متفاوت که با اضافه وزن و بیان متفاوت بازیگر همراه است به خوبی از عهده نقش بر آمده است و گیتی معینی بازیگر پیشکسوت فیلم نیز در ایفای نقش موفق است.
حقیقت یا مصلحت که دغدغه اصلی فیلمساز برای ساخت فیلم بوده است به خوبی روایت می شود اما نقاط عطف فیلم و فیلمنامه با آثار قبلی فیلمساز قابل مقایسه نیست و در نهایت فیلم متوسطی را از تیم پرتوان فیلمسازی شاهد هستیم.

سینماخانه/ حامد بهجتی