به بهانه برگزاری دومین روز از سی‌ونهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران، نگاهی داشتیم به دو اثر به نمایش در آمده در این رویداد سینمایی

با همراهی سارا ( ایمان فراهانی )

در اینجا نیز انتخاب ایده که از یک موقعیت خاص شکل گرفته؛ جالب توجه و درجهت فیلم کوتاه است. با همراهی سارا شخصیت محور است و برای چنین فیلمی لازم است تا درونیات آدم ها برای مخاطب به نمایش درآید. از این رو کارگردان بیشتر بر استفاده از نماهای نزدیک متمرکز است تا چشم ها را برجسته سازد. انتخاب پایان باز که کشف هویت را با ابهام آغشته می سازد به قوام و غنای فیلمنامه افزوده است.
گزینش و بازی بازیگران به جز شخصیت اصلی زن، جای کار بیشتری می طلبید؛ تا شاهد یک دستی مضاعف در کلیت آدم های فیلم باشیم.
به کارگیری شکلی از تناقض در دکوپاژ (آرامش بصری و نرمی پلان ها با وجود التهاب و تشویش نهفته در موقعیت) از جمله انتخاب های چالش برانگیز کارگردان در ترجمان تصویری اثر است.

پرویز ( پیمان فخرایی )

توجه فیلمساز به موضوعی که شاید برای بسیاری چندان واجد ارزش و اهمیت نیست و تلفیق آن با زندگی و مسائل و مشکلات روزمره و معیشت در پرویز قابل تامل است.
فیلم در پرداخت فضای یک رستوران قدیمی به عوان لوکیشن اصلی و آدم هایش موفق می نماید.
علت گرایش پرویز به سرنوشت حشرات (مگس) به شکل مضاعفی که در فیلم می بینیم به درستی و به اندازه نیاز پرداخت نمی شود تا در انتها و با انتخاب و عمل شخصیت اصلی بیش از اکنون همراهی و سازگاری ایجاد کند.
در برخی قسمت ها که شاهد تحرک کاراکتر پرویز هستیم پاره ای اختلالات تصویری (عدم فوکوس دوربین) به چشم می آید. با این همه سوژه پرویز تازه و متناسب برای ساخت یک فیلم کوتاه است و از حیث اجرایی و فنی به ویژه در قاب بندی و دکوپاژ موید تسلط فنی کارگردان بر مدیوم سینما در قالب کوتاه است و ریتم و ضرباهنگ متوازنی را شکل می دهد.

حمید عبدالحسینی 

در همین زمینه بخوانید:

–  چند خط درباره چند فیلم اولین روز از جشنواره ۳۹ فیلم کوتاه

–  در اهمیت فیلم کوتاه

–  سینمای صنعتی یا صنعت سینما !؟