هشتمین روز از فجر ۴۲ با تقارنی دل پذیر با عید مبعث مصادف گردید. سانس ابتدایی این روز با فیلمی آغاز شد که شاید کمتر مخاطبی انتظاری از آن داشت. اما “باغ کیانوش” موفق شد نظر ببینندگان اش را جلب کند و تا اینجا به یکی از فیلم های محبوب اصحاب رسانه مبدل شود. فیلمی که داستانی متفاوت را در یک جغرافیای طبیعی و با بهره مندی از مولفه های ژانر نوجوان پیش می برد و کمتر دچار لکنت است که شاید بتوان به صدمه بخش های فلش بک به بدنه داستان و ارتباط مخاطب اشاره داشت که دچار تفریط است و می تواند در تدوین مجدد مورد بازنگری قرارگیرد. باغ کیانوش با همه کم ادعایی حداقل دارای داستانی بودکه شروع، میانه و پایان داشت و یک اقتباس ادبی به شمار می رفت.
نشست خبری باغ کیانوش با تقدیر از گروه بازیگران خردسال این فیلم که سهم بسزایی در موفقیت اش داشت همراه شد.
در سانس بعد بابک خواجه پاشا که سال قبل در آغوش درخت را در جشنواره داشت؛ با “آبی روشن” به سینمای رسانه ها می آید. آبی روشن اگرچه لوکیشن هایی چشم نواز دارد و خط قصه اش نیز جالب است اما فیلم در یک سوم پایانی تغییر جهت می دهد و با غلتیدن در دام شعار و اغراق نمی تواند چهارچوب قبلی را حفظ کند و به نوعی هدر می شود. بازی بازیگر زن فیلم قابل قبول است و نقطه قوت آن. نشست خبری فیلم با حضور تمام بازیگران اصلی اثر به یکی از نکات جالب توجه آن تبدیل می شود که بعد از مدت ها یک ترکیب کامل بازیگری را در خانه جشنواره می بینیم.
درسانس سوم “نوروز” روی پرده می رود. نخستین فیلم سهیل موفق ایده و مضمون تازه ای را در پرداختن به مفاهیم و سنت های ایرانی دستمایه قرار می دهد و سعی می کند با لحنی فانتزی وار پرداخت کند. مسئله فیلم این است که توازن درستی میان این دو رخ نمی دهد و فیلم یک دست نیست اما در کلیت ارتباط مخاطب را بر هم نمی زند و قابل دنبال کردن است. (یکی از ویژگی های روز های پایانی جشنواره دیدن چند فیلم با محوریت کودکان و نوجوان است که برخلاف روزهای قبلی، این آثار جنبه های کیفی تری دارند و حداقل در جایگاه متوسط قرار می گیرند.)
بعد از نمایش نوروز مجتبی امینی دبیر جشنواره چهل و دوم به میان اصحاب رسانه می آید و از ترکیب هیات داوران این دوره رونمایی می کند. ترکیبی که کاملاً سینمایی است و کفه ترازو بیشتر با کارگردانان است و می توانست از سایر رشته ها نظیر بازیگری، فیلمبرداری و منتقدین نیز افرادی در آن حاضر می بودند.
نکته دیگر اینکه عدم صحبت امینی در خصوص حواشی فیلم بی بدن و حضور در بخش سودای سیمرغ است که روز قبل وزیر ارشاد خبراز حضور آن داده بود که به نظر می رسد این مسئله درنهایت منتفی است.
به امید دیدن فیلم های خوب در روز پایانی، خانه جشنواره را در برج میلاد ترک می کنیم.
سینماخانه / حمید عبدالحسینی