جشنواره سی و سوم کودک و نوجوان در دوران شیوع ویروس کرونا تجربه ای متفاوت با سایر دوره های پیشین را فراروی مخاطبین و نیز برگزار کنندگان این رویداد قرار داد به نحوی که بهره گیری از فضای مجازی برای نمایش آنلاین آثار برای نخستین بار مورد استفاده قرار گرفت و به یکی از روش های مورد اقبال مخاطبین در مواجهه با فیلم ها تبدیل شد؛ هرچند که در کنار آن عده ای از اصحاب رسانه و صاحبان آثار به صورت فیزیکی ولی بارعایت پروتکل های بهداشتی، شاهد نمایش فیلم های این دوره بودند. روشی که به نظر می رسد با تداوم وضع فعلی یکی از راهکارها و مدل های مناسب جهت برگزاری سایر رویدادها و جشنواره های دیگر هنری دست کم در دوران مشابه قلمداد می شود.

اما گذشته از تجربه برگزاری جشنواره در دوران کرونا؛ جشنواره سی و سوم از یک تفاوت دیگر هم برخوردار بود و آن اقبال فیلمسازان در به تصویر کشیدن اقوام و قومیت های مختلف و بهره گیری از جغرافیای متفاوت جهت روایت قصه هایی با رنگ و بوی بومی و ملی بود که امید است در دوره های آتی نیز تقویت گردد و همچنین راهکارهای مناسبی برای نمایش آثار جشنواره درچرخه اکران نیز درنظر گرفته شود؛ ضعفی که جشنواره یا به عبارت صحیح تر سینمای کودک، سال هاست با آن روبه روست.

سینماخانه / حمید عبدالحسینی