- پنجشنبه 20 بهمن 1401 - 10:44
- کد خبر : 116294
- سینمای ایران
بیش از سی دقیقه از فیلم گذشته اما همچنان مشخص نیست فیلم دقیقاً به چه موضوعی می خواهد بپردازد و سوژه اش چیست. به نظر می رسد عنوان فیلم که یک اصطلاح نظامی در پدافند هوایی است و نحوه انجام آن مقصود فیلمساز برای ساخت فیلم است اما بدون هیچ توضیحی که مخاطب را با […]
بیش از سی دقیقه از فیلم گذشته اما همچنان مشخص نیست فیلم دقیقاً به چه موضوعی می خواهد بپردازد و سوژه اش چیست. به نظر می رسد عنوان فیلم که یک اصطلاح نظامی در پدافند هوایی است و نحوه انجام آن مقصود فیلمساز برای ساخت فیلم است اما بدون هیچ توضیحی که مخاطب را با مقوله آشنا کند و نیز آن را به زبان سینما مبدل سازد؛ صرفاً شاهد پاره ای تصاویر از پرواز جنگنده ها و رد و بدل شدن دیالوگ میان فرماندهان و کارکنان نیروی هوایی هستیم که فاقد هرنوع جنبه نمایشی و دنبال کننده برای مخاطب است. در بخش خانوادگی و شخصی زندگی شهید منصور ستاری نیز وضع به همین منوال است و فیلم در پرداخت ویژگی های منحصر به فرد یک قهرمان و فرمانده بلند آوازه در حیطه مناسبات اجتماعی و فردی اش ناکام می ماند.
سوال بزرگ و ابهام عمده پس از تماشای هایپاور این است که اساساً فلسفه ساخت فیلم هایی این چنین چیست ؟!!
سینماخانه / حمید عبدالحسینی
در همین زمینه بخوانید:
نظرات