این کارگردان در مصاحبه با «سی‌تی‌وی نیوز» کانادا می‌گوید قصد استفاده از هوش مصنوعی برای نوشتن فیلمنامه را ندارد. این فیلمساز برنده اسکار در توانایی هوش مصنوعی برای نوشتن یک «داستان خوب» اظهار تردید می‌کند.

کامرون می‌گوید: «شخصاً بر این باور نیستم ذهنی بی‌کالبد که آنچه دیگر ذهن‌های دارای کالبد گفته‌اند را پس می‌دهد – درباره زندگی زیسته‌شان، درباره عشق، دروغ، ترس و مرگ – و کلمات را در هم می‌آمیزد و بعد تکرارش می‌کند… بر این باور نیستم که این ذهن زمانی بتوانی مخاطبی را تحت تأثیر قرار دهد. برای نوشتنش باید انسان بود. هیچ‌کس را نمی‌شناسم که حتی به نوشتن فیلمنامه توسط هوش مصنوعی فکر کند.»

کامرون اضافه می‌کند: «اجازه دهید ۲۰ سال صبر کنیم، و اگر یک هوش مصنوعی برنده اسکار بهترین فیلمنامه شد، باید آن‌ها را جدی بگیریم.»

کارگردان «آواتار» و «نابودگر» می‌گوید بیشتر نگران یک هولوکاست هسته‌ای در نتیجه استفاده از هوش مصنوعی است: «باید رد پول را گرفت. چه کسی این‌ها را می‌سازد؟ یا آن‌ها را می‌سازند تا بر سهام بازار سلطه پیدا کنند، بنابراین به آن‌ها حرص و طمع را می‌آموزید، یا ساخته می‌شوند برای اهداف دفاعی، بنابرین بدبینی را به آن‌ها می‌آموزید. به نظر من مسلح‌سازی هوش مصنوعی بزرگترین خطر است.»

کامرون ادامه می‌دهد: «به نظر من با هوش مصنوعی وارد رقابتی شبیه به تسلیحات هسته‌ای می‌شویم، و اگر آن را نسازیم، بدون شک دیگران آن را می‌سازند، و این‌گونه تنش ایجاد می‌شود… می‌توانید تصور کنید هوش مصنوعی را در میدان جنگ تصور کنید، تمام نبرد به کامپیوترها با سرعت‌هایی سپرده شده که انسان‌های دیگر نمی‌توانند در آن مداخله کنند و شما توان تنش‌زدایی ندارید.» او اضافه می‌کند: «در سال ۱۹۸۴ [با فیلم «نابودگر»] به شما هشدار دادم. اما گوش نکردید.»

داستان فیلم «نابودگر» با بازی «آرنولد شوارتزنگر» در دنیایی قرار داده شده که یک شبکه تدافعی هوش مصنوعی به نام اسکای‌نت به خودآگاهی رسیده و بر بشر سلطه پیدا کرده است.

شوارتزنگر پیش‌تر گفته بود که «نابودگر» آینده را پیش‌بینی کرده است: «امروز، همه از [هوش مصنوعی] می‌ترسند، از اینکه به کجا خواهد کشید. و در فیلم «نابوگر»، ما درباره ماشین‌هایی حرف می‌زنیم که خود-آگاه می‌شوند و سلطه پیدا می‌کنند.»

منبع: صبا